وقت نه ی بزرگ است، بیاییم بالاخره به خودمان احترام بگزاریم !

همانگونه که در انتخابات 88 ، احساس عمومی بر این بود که همه باید برای تغییر یا رو شدن دست حکومت در انتخابات شرکت کنیم، هم اکنون احساس عمومی بر آن است که باید این انتخابات را از بیخ تحریم کرد تا حکومت بالاخره با یک نه بزرگ و شرافتمندانه ! از طرف مردم روبرو شود، تا معلوم شود که دیگر ایرانی سواری نخواهد داد و بازی نخواهد خورد. حالا پس از چهار سال به اصطلاح سر پل «خر» بگیری است. جایی که تمام تقلبهای گذشته و تقلب بزرگ، پرونده حکومت را سیاه کرده است. پس از بررسی دلایل توجیهی و «هوشمندانه » برخی برای شرکت در این انتخابات ، با اطمینان هرچه بیشتر میتوان آن را تحریم کرد به طوری که نه خاتمی میتواند کسی را قانع کند و نه رفسنجانی که گویا برای گرم کردن و باختن آمده . فراموش نکرده ایم که خامنه ای رای چهار سال قبل را پس نداده و ریس جمهور قبلی هنوز در حصر خانگی غیر قانونی است. خامنه ای به عناوین مختلف اعلام میکند که همه کاره است ، کاندیدای خود (جلیلی یا ولایتی یا ... ) را انتخاب کرده و به احتمال زیاد از صندوق بیرون خواهد کشید، زیرا به هیچ وجه ریسک و تحقیر همکاری با رفسنجانی و یا مشایی را نخواهد پذیرفت، اگر چه آنها به هیچ وجه نمی توانند اپوزیسیون، اصلاح طلب یا حتی معتدل محسوب شوند. تکلیف جنبش سبز با امثال مشایی همزاد احمدی نژاد و رفسنجانی مشخص است، بنا نیست در اینجا انتخابی بین بد و بدتر صورت بگیرد ، قدم بعدی آن است که جنبش آزادی خواه ایران، یعنی تقریبا 90 درصد ایرانییان ، تکلیف خود را با رهبر هم مشخص کنند. بسیار تعجب آور است که برخی هنوز به بهانه امنیت و ثبات و ترس از جنگ و تحریم ، دلیل ردیف میکنند تا مردم را به شرکت در این خیمه شبازی تشویق و تحقیر کنند، گویا معنای این جملات خامنه ای را درک نمیکنند که کشور به عقب بر نمیگردد، در واقع منظور او این است که روند روزافزون تک قطبی شدن قدرت او به عقب ، به دوران خاتمی و هاشمی بر نمی گردد و انتخابات شما هیچ تاثیری در تصمیمات اساسی کشور حتی به میزانی هر چند ناچیزی که یک رییس جمهور در دوران هاشمی و خاتمی داشته، نخواهد گذاشت. با توجه به شرایط فعلی کشور حتی خود خاتمی هم نمیتواند دوران خود را تکرار کند. البته شرکت نکردن تنها کافی نیست و احتیاج است یک جنبش انتخابات آزاد تشکیل شود که در واقع تداوم جنبش سبز است که بتواند قبل از انتخابات با استفاده از فضای تبلیغاتی حضور خود را اعلام کند. جنبشی فرا گیر که اساسش بر نادیده گرفتن انتخابات پیش رو و مطالبه کردن ساز کاری جدید برای انتخابات باشد، و این تنها ابتدای کار خواهد بود، رژیمی که متقلب است باید هم منتظر به اصطلاح فتنه باشد، اگر فتنه، اعاده حیثیت پایمال شده ی مردم ایران است، ما همه فتنه گریم ! دیگر حتی پرونده رو کردن ها ، مچ گیری ها و خودسوزیهای دم انتخابات هم برای مردم جذابیتی ندارد، که همه حول بازی با مهره های سوخته میچرخند ، نباید گرفتار بازی حکومت شد و به مناظره های نمایشی توجه نشان داد، حتی اگر پرده دری های عجیب و غریب انجام شود. برای انجام یک تحریم فعال و همه جانبه باید موارد زیر را رعایت کرد : اطلاع رسانی گسترده برای تحریم صد در صد انتخابات تحریم اخبار کاندیداها تحریم بحث و خبر رسانی درباره مناظره های نمایشی خدشه دار کردن پوستر های تبلیغاتی از تمام کاندیداها با شعار باطل یا انتخابات آزاد و یا حتی یک علامت ضربدر. اگر روی هر پوستر تبلیغاتی یک « نه » به فارسی یا « NO » به انگلیسی با قرمز نوشته شود ، تصور کنید چه تاثیر گسترده و عمیقی در جامعه و رسانه های مستقل میگذارد! شروع حرکت خیابانی بدون خشونت و در راس آن یک راهپیمایی نمادین نه ی بزرگ قبل از انتخابات با شعارهای « نه به انتخابات » ، « تحریم » و « انتخابات آزاد » ... پس از این مراحل است که تازه میتوان گفت که مردم به طور جدی دنبال راه حلی خارج از چهار چوب این نظام تحقیر آمیز هستند که امکان دارد حکومت را به این فکر بیاندازد که باید امتیاز دهی کند. اگر نه تا وقتی که با هر ساز ناکوک آن برقصیم ، روز به روز حقوق مردم بیشتر پایمال میشود و عرصه بر آنان تنگتر میگردد.