دونفر دیگر در مازندران دستگیر شدند

تارنمای چمران نیوز گزارش داده است که در پی تداوم فشارها و تهدیدها بر فعالان استان مازندران، دو تن دیگر به نام های مبین جعفری و عیسی برار خانی توسط نیروهای امنیتی بابلسر دستگیر شده اند.

بنابر گزارش رسیده این دونفر به اتهام فعالیت در فضای مجازی (اینترنت) بازداشت شده اند.

از زمان بازداشت این دو فعال مدنی، هیچ اطلاعی از وضعیت و محل نگهداری آنها در دست نیست و تاکنون نیز تماسی با خانواده های خود نداشته اند.

طی چند ماه گذشته با تشدید فشارها بر فعالان مازندران، تعداد زیادی از فعالان با به اجرا درآمدن حکم شان و یا بازداشتهای مجدد روانه زندان متی کلای بابل شده اند.

عیسی برار خانی با داشتن تنها ۱۹ سال از جمله زندانیان سیاسی استان مازندران به شمار می رود.

تغییر چهره خامنه‌ای

سایت رسمی دفتر رهبر جمهوری اسلامی با انتشار حاشیه حضور او در منزل مصطفی احمدی روشن، معاون ترور شده سایت غنی سازی اورانیوم نطنز، از تغییر در حالات آیت الله خامنه ای و مشخص شدن نشانه های ناراحتی و غمگینی در چهره او خبر داده است. آنگونه که نویسنده این سایت خبر داده، چهره رهبر جمهوری اسلامی در منزل احمدی روشن با چهره او در منازل دیگر کشته شدگان مرتبط با برنامه هسته ای متفاوت بوده است.
مصطفی احمدی روشن، 32 ساله، که از او به عنوان معاون بازرگانی تاسیسات غنی سازی اورانیوم نطنز نام برده می شود، صبح روز چهارشنبه 21 دی بر اثر انفجار بمبی که توسط یک موتورسوار به اتومبیل او چسبانده شده بود، به قتل رسید.
در جریان این ترور، راننده و محافظ او نیز کشته شد.
آیت الله علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی دو روز بعد در پیامی به این مناسبت، ترور این مسئول برنامه اتمی را "بزدلانه" توصیف کرد و گفت که جمهوری اسلامی از "مجازات مرتكبان این جنایت و عاملان پشت صحنه‌ آن هرگز چشم‌پوشی" نخواهد کرد.
او این ترور را به "شبکه تروریزم بین الملل دولتی" منتسب کرد و با متهم کردن دولت های آمریکا و اسرائیل در رابطه با آن گفت که کشته شدن احمدی روشن با "طراحی یا همراهی" CIA و موساد، سرویس های جاسوسی و اطلاعاتی این کشورها صورت گرفته است.
رهبر جمهوری اسلامی علت این ترور را "به بن‌بست رسیدن استكبار جهانی به سردستگی آمریكا و صهیونیزم، در مقابله با ملت مصمم و مؤمن و پیشرونده‌ ایران اسلامی" دانست و تاکید کرد که عاملان این ترور به "اغراض خود نخواهند رسید."
به گزارش دفتر رهبر جمهوری اسلامی، آیت الله خامنه ای پنجشنبه شب 29 دی ماه با حضور در منزل مصطفی احمدی روشن و داریوش رضایی نژاد، دیگر دست اندر کار برنامه هسته ای جمهوری اسلامی که مرداد سال جاری ترور شده بود، با خانواده آنها دیدار و از آنها دلجویی کرد.
سایت دفتر آیت الله خامنه ای نوشته که او ابتدا به منزل داریوش رضایی نژاد و سپس به خانه احمدی روشن رفته است.
حاشیه نویس این سایت پس از ذکر اقدامات امنیتی و حفاظتی پیش از ورود رهبر جمهوری اسلامی به خانه معاون ترور شده سایت نطنز، نوشته که چهره رهبر جمهوری اسلامی "چهره‌ای نبود كه در 6-7 خانه‌ شهدا كه قبلاً تجربه رفتنشان را داشتم" مشابه باشد.
او نوشته است که چهره آیت الله خامنه ای در خانه های دیگر "معمولاً شاد، سرزنده و با نشاط" بود اما در خانه احمدی روشن او "جدی، با هیبت، با ابهت، كمی غمگین و ناراحت و البته مصمّم" بود.
آیت الله خامنه ای آنگونه که در سایت رسمی وی منعکس شده در دیدار با خانواده معاون کشته شده سایت نطنز، گفته که "ابعاد الهی و معنوی" افرادی مانند احمدی روشن است که "زمینه را برای شهادت آنان آماده می کند."
رهبر جمهوری اسلامی همچنین با تشبیه احمدی روشن به "پول" خطاب به خانواده او گفته است: "برای شما هم شهید از دست نرفته؛ مثل پولی كه در بانك است. پول در خانه نیست ولی هست. مثل پولی كه گم می‌شود یا دزدیده می‌شود نیست. شهید شما پیش شما نیست، در خانه نیست، دیگر نمی بینیدش، ولی هست و كجا به دردتان می‌خورد؟ روزی كه انسان از همیشه فقیرتر است. خدا ان شاءالله بهتان صبر بدهد."
ترورها و اتهام‌ها
مصطفی احمدی روشن چهارمین فرد مرتبط با برنامه اتمی جنجالی جمهوری اسلامی است که در دو سال گذشته هدف ترور قرار گرفته است.
او که متولد سال 1358 بود از سال 1377 تحصیل در رشته مهندسی شیمی در دانشگاه صنعتی شریف را آغاز کرد و در سال تحصیلی 82-1381 از این دانشگاه فارغ التحصیل شد. او در آن دوران، عضو بسیج دانشجویی بود.
پیش از او سه فرد مرتبط دیگر با برنامه اتمی جمهوری اسلامی نیز هدف بمبگذاری قرار گرفته بودند.
در آذر سال 1389، مسعود علی‌محمدی، استاد فیزیک دانشگاه تهران به شیوه‌ای مشابه در تهران کشته شد.
یک سال پس از آن، مجید شهریاری، استاد فیزیک دانشگاه شهید بهشتی (ملی) تهران در اثر انفجار یک بمب مغناطیسی که به اتومبیل پژو ۴۰۵ او چسبانده شده بود، در نزدیکی این دانشگاه کشته شد.
در همان روز، انفجار دیگری در حوالی همین محل گزارش شد که ظاهرا هدف از آن، ترور فریدون عباسی دوانی، از استادان فیزیک دانشگاه شهید بهشتی بود اما این ترور به نتیجه نرسید و وی مجروح شد.
او با جان سالم به در بردن از این ترور، هم اکنون رئیس سازمان انرژی اتمی ایران است.
در تمام این ترورها، جمهوری اسلامی، کشورهای غربی و بخصوص آمریکا و اسرائیل را به طراحی آنها متهم کرده، هرچند در واکنش به ترور احمدی روشن، ایران از او به عنوان یکی از دانشمندانی نام برده که نامش از گزارش های محرمانه سازمان بین المللی انرژی اتمی درز کرده و این مسئله زمینه را برای قتل او فراهم کرده است.
سخنگوی این سازمان البته تاکید کرده که سازمان بین المللی انرژی اتمی حتی مصطفی احمدی روشن را نمی شناخته و نام او نیز در هیچ کدام از اسناد این سازمان وجود نداشته است.
اسرائیل تنها کشوری است که به صراحت ترور دست اندرکاران برنامه اتمی جمهوری اسلامی را یکی از راه های پایان دادن به این فعالیت جنجالی دانسته اما هرگز مسئولیت رسمی ترورهای رخ داده را نپذیرفته هرچند از وقوع آنها ابراز خوشنودی کرده است.
ایالات متحده آمریکا، بریتانیا و دیگر کشورهای غربی عمدتا ترور مسئولان دولتی جمهوری اسلامی را محکوم و هرگونه دخالت در این حوادث را به شدت رد کرده اند.
بسیاری از دولت های جهان از جمله آمریکا، اتحادیه اروپا، اسرائیل و... با استناد به گزارش های آژانس بین المللی انرژی اتمی، جمهوری اسلامی را به تلاش مخفیانه برای دستیابی به تسلیحات اتمی در پوشش برنامه هسته ای متهم کرده اند.
شورای امنیت سازمان ملل متحد تاکنون چند قطعنامه علیه این برنامه صادر کرده و از ایران خواسته تا با تعلیق غنی سازی اورانیوم، اعتماد جامعه جهانی را نسبت به برنامه اتمی اش جلب کند.
در مقابل جمهوری اسلامی همواره بر صلح آمیز بودن فعالیت های هسته ای خود تاکید کرده و گفته که این برنامه را برای اهداف علمی، پزشکی و بخصوص تامین انرژی پیگیری می کند

عقب نشینی جمهوری اسلامی از استراتژی تهدید

مدتی پس از اظهارات تهدیدآمیز فرماندهان ارشد نیروهای مسلح جمهوری اسلامی درباره بستن تنگه هرمز و یا درگیری با ناوگان نظامی آمریکا در صورت بازگشت به خلیج فارس، با هشدار جدی دولت ایالات متحده، مقامات ارشد نظامی با عقب نشینی از مواضع تهدید آمیز خود، اضافه شدن یک ناوجنگی دیگر به ناوگان نظامی امریکا در خلیج فارس را یک موضوع معمولی و قدیمی خواندند.
جانشین فرمانده کل سپاه پاسداران طی مصاحبه ای با خبرگزاری جمهوری اسلامی در واکنش به اعزام یک ناو جنگی جدید به خلیج فارس گفت: "ناوهای جنگی و نیروهای نظامی آمریكا سالیان درازی است كه در خلیج فارس و منطقه خاورمیانه حضور دارند و بر این اساس، تصمیم آنها برای اعزام ناوهای جدید موضوع جدیدی نیست و این اقدام باید در راستای حضور مداوم آنها تفسیر شود."
سرتیپ پاسدار حسین سلامی افزود: "البته این حضور همواره منشا پیدایش ناامنی و ناهنجاری در محیط امنیتی منطقه بوده است كه بازتاب های آن را در شرایط امنیتی خاورمیانه و شرق مدیترانه به ویژه در كشورهای عراق و افغانستان مشاهده می كنیم."
این مقام ارشد سپاه پاسداران در عین حال تاکید کرد که مانور نظامی نیروی دریایی سپاه پاسداران در خلیج فارس در "موعد مقرر" برگزار خواهد شد.
پیشتردر پی برگزاری مانور نظامی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی در خلیج فارس، سرتیپ پاسدارعلی فدوی فرمانده نیروی دریایی سپاه پاسداران اعلام کرده بود که "مانور بزرگ دریایی سپاه پاسداران تحت عنوان پیامبر اعظم 7 در محدوده خلیج فارس و تنگه هرمزبرگزار می‌شود و بنابر آنچه به ما ابلاغ شده این رزمایش در بهمن‌ماه به اجرا درخواهد آمد."
البته فرمانده نیروی دریایی سپاه در اظهارات خود به زمان دقیق این مانور نظامی اشاره نکرده بود اما پیش از وی وبسایت بصیرت،ارگان اینترنتی اداره سیاسی سپاه زمان مانور نظامی نیروی دریایی سپاه را نیمه بهمن ماه اعلام کرده بود.
این اظهارات در حالی منتشر شد که روز گذشته لئون پانتا وزیر دفاع ایالات متحده در جمع نیروهای ارتش آمریکا اعلام کرد که ناو هواپیمابر "USS Enterprise" تا یک ماه دیگر راهی خاورمیانه می شود،و پس از عبور از تنگه هرمز در خلیج فارس مستقر خواهد شد.
وزیر دفاع دولت امریکا همچنین ضمن یادآوری اینکه هم اکنون دو ناو جنگی امریکا در خلیج فارس حضور دارند تاکید کرد که اضافه شدن ناو "USS Enterprise " به ناوگان مستقر در خلیج فارس حاوی "پیام روشنی" به حکومت جمهوری اسلامی است.
لئون پانتا همچنین تصریح کرد ناو "USS Enterprise " در حال عزيمت به نقطه "حساسی" از جهان است و این ناو قرار است "از تنگه هرمز عبور کند و حضور دريايی ما را نمايندگی کند تا ثابت کند که حضور ما در خاورميانه ادامه خواهد یافت

زندانیان "هتل اوین" روی زمین سرد می خوابند

خانواده های زندانیان سیاسی در مصاحبه با "روز" قطع گازوئیل و سیستم گرمایی زندان اوین، آن هم در زمستان را تایید و اعلام کردند زندانیان زندان اوین همواره با آغاز زمستان و پاییز در این زمینه به شدت مشکل دارند و مسئولان هیچ توجهی به این امر ندارند.
رضا خندان، همسر نسرین ستوده می گوید که زندانیان سیاسی زن ناچار می شوند روی اجاق گاز کوچکی که دارند آب را گرم کنند و توی بطری های آب زیر پتوهایشان بگذارند تا اندکی گرم شوند.
ژیلا بنی یعقوب، همسر بهمن احمدی امویی نیز می گوید قطعی سیستم گرمایی زندان اوین امر جدیدی نیست و زندانیان این زندان همواره در فصل سرما با این مشکل مواجه هستند.
روز گذشته وب سایت کلمه خبر از تمام شدن گازوئیل و قطع سیستم گرمایی زندان اوین و در سرما ماندن بیش از 8 هزار زندانی این زندان داد. براساس این گزارش چند روز است که هشت هزار زندانی زندان اوین و از جمله زندانیان سیاسی بدون وسایل گرمازا، آب گرم و محروم از حمام، اغلب سرماخورده و بیمار، شرایط سختی را می گذرانند و مسئولان زندان هم به زندانیان گفته اند تا ده روز آینده امکان تهیه گازوئیل وجود ندارد.
براساس گفته خانواده های زندانیان سیاسی، هر ساله همزمان با آغاز پاییز و زمستان این مشکلات در اوین وجود دارد اما از سوی مسئولان این زندان نه توضیحی در این زمینه داده شده و نه اقدامی در جهت رفع این مشکل صورت گرفته است.
سرمای بند زنان
رضا خندان، همسر نسرین ستوده در این زمینه به "روز" میگوید: از همان روزهای اول که هوا سرد شد این مشکل وجود دارد و شرایط خانم ها بدتر از شرایط زندانیان مرد است. آنها نه امکان تماس اضطراری دارند نه هواخوری و نه هیچ آب گرم برای حمام و...
نسرین ستوده، حقوقدان و وکیل دادگستری به همراه 24 زندانی سیاسی زن دیگر در زنان اوین به سر می برد.همسرش می گوید: این قطعی و عدم وجود سیستم گرمایی همواره وجود داشته؛ یعنی به صورت مقطعی گاهی گرم است و گاهی سرد تا جایی که نسرین و بقیه مجبور می شدند روی اجاق گاز کوچکی که دارند آب گرم کنند و توی بطری های آب بریزند و زیر پتوهایشان بگذارند تا اندکی گرم شوند. آنها همچنین مجبورند هرتعداد لباس دارند بپوشند تا شاید کمی گرم شوند و بتوانند بخوابند. یعنی هیچ گاه در زمینه گرمایی وضعیت مساعدی نداشته اند اما اینکه اکنون خبر آمده که چند روز است به طور کامل قطع شده من خبر ندارم؛باید روز چهارشنبه در ملاقات از نسرین بپرسم چون تنها امکان خبرگیری ما همان ملاقات ها است و از یک ملاقات تا ملاقات بعدی کاملا بی خبر می مانیم.
آقای خندان با اشاره به اینکه سیستم شوفاژ و گرمایی زندان اوین با گازوئیل کار می کند، می گوید: این همه سال واقعا جای سئوال است که چرا سیستم را تغییر نداده اند. الان سالهاست این شیوه منسوخ شده و همه جا گازکشی است اما متاسفانه مسئولان توجهی ندارند. گازوئیل هم گویا خیلی گران است در نتیجه با این مساله روبرو می شویم. خانم ستوده چند وقت پیش می گفت گاهی روشن می کنند گاهی خاموش و... کلا اوضاع فاجعه باری است و مساله مربوط به فقط این یکی دو روزه نیست.
او می افزاید: علاوه بر سیستم گرمایی، در چنین مواقعی آب گرم هم وجود ندارد که بتوانند حمام کنند؛آقایانی که می گویند اوین هتل است این از وضعیت هتل شان، خدا می داند در زندان های دیگر چه وضعیتی حاکم است.
همسر خانم ستوده با اشاره به وضعیت جغرافیایی زندان اوین می افزاید: این زندان از مناطق دیگر تهران سردتر است به دلیل اینکه پای کوه واقع شده و همیشه سردتر از جاهای دیگر است. حتی پاییز در این سمت برف تا 60 سانت بارید اما متاسفانه توجهی به این مسائل نمی شود.
وضعیت بندهای 350، 209 و 240
ژیلا بنی یعقوب، همسر بهمن احمدی امویی و روزنامه نگاری که خود چند بار بازداشت و در زندان اوین زندانی بوده و اکنون با قرار وثیقه آزاد است نیز به "روز" میگوید: این یک مشکل ادامه داریست که این دو سه ساله همواره وجود داشته و هر پاییز و زمستان زندانیان با آن مواجه هستند.
بهمن احمدی امویی، روزنامه نگار و تحلیل گر اقتصادی در بند 350 زندان اوین در حال سپری کردن محکومیت خود است. از ژیلا درباره وضعیت این بند می پرسم؛می گوید: ارتباط ما که قطع است و هفته به هفته و فقط در ملاقات است که می توانیم خبری بگیریم شاید الان که دارم با شما صحبت می کنم سیستم گرمایی وصل شده باشد ولی من خبری ندارم؛ اما وصل هم شده باشد باز مشکل پا بر جا است، هر از چند گاهی قطع است و گاهی نیز وصل. همیشه زندانیان در این زمینه مشکل دارند و از نبود آب گرم و سرما شاکی هستند.
او می افزاید: بیشتر زندانیان در پاییز و زمستان به خاطر نبود آب گرم و سرما مریض هستند و اغلب سرماخورده اند؛دارو هم در اختیار آنها قرار نمی گیرد و برای رفتن به بهداری هم باید توی صف باشند که بین یک هفته تا ده روز طول می کشد تا نوبت به آنها برسد و به بهداری بروند و این وضعیت واقعا وحشتناکی است.
وی با اشاره به قطع و وصل مکرر گازوئیل و سیستم گرمایی می افزاید: سال گذشته هم بارها این مساله پیش آمد؛ یک هفته کامل قطع می شد و همه در سرما می ماندند. زمانی هم که گازوئیل است باز وضعیت روبراهی حاکم نیست. در واقع سرما و نبود سیستم گرمایی به مساله ای دائمی تبدیل شده و سئوال این است که چرا از سیستم گاز شهری استفاده نمی شود؟ در حالیکه اکثر روستاها هم گازکشی هستند چرا در دل تهران، زندانی به این بزرگی همچنان متکی به گازوئیل است؟
همسر بهمن احمدی امویی سپس به شرایط بندهای 209 و 240 اشاره می کند : بند 240 فقط زندانیان سیاسی نیستند و تعداد زیادی زندانی عادی آنجا هستند که در سرما به سر می برند.مساله ما فقط زندانیان سیاسی نیست بلکه همه زندانیان در سرما هستند. بخصوص در 240 و 209 که تخت هم وجود ندارد و زندانیان باید در این سرما روی زمین سرد بخوابند.
او می افزاید: خود من دو زمستان بند 209 بوده ام با اینکه شوفاژ وجود داشت اما هرکاری می کردیم گرم نمی شدیم چون روی زمین سرد می خوابیدیم. اگر یادتان باشد نازنین خسروانی که زندان بود مادرش در نامه ای اعلام کرد آنها روی یک تکه یخ می خوابند که تعبیر درستی بود. در اصل این مساله مربوط به فقط الان نیست و باید فکری اساسی برای آن شود