گزارشگران بدون مرز، از خبرنگاران خارجی در ایران خواست که جهان را از سرکوب آزادی ها مطلع کنند

سازمان گزارشگران بدون مرز با انتشار بیانیه ای خطاب به آن دسته از خبرنگاران خارجی که اجازه ورود به ایران را دریافت کرده اند، خواسته است که با استفاده از فرصت انتخابات، درباره "سرکوبی که بر سر روزنامه نگاران و جامعه مدنی ایران آوار شده است" اطلاع رسانی کنند. این بیانیه نوشته است "خبرنگاران رسانه های خارجی برخلاف همکارانشان در ایران می توانند با خانواده های 54 روزنامه نگار و شهروند وب نگار زندانی، که اکثریت انها پس از انتخابات مورد اعتراض خرداد 88 زندانی شده اند، و بخشی دیگر از سالهای نخست دوره اول ریاست جمهوری احمدی نژاد در زندان بسر می برند، گفتگو کنند." بعقیده این بیانیه " این فرصتی یگانه است تا جامعه جهانی مطلع شود که در این کشور سالهاست که شهروندانی تنها برای استفاده از حق بنیادی کسب و انتقال اطلاعات به دیگر شهروندان زندانی می شوند." بیانیه همچنین به وضعیت دو نامزد انتخابات گذشته – میرحسین موسوی و مهدی کروبی – پرداخته است که اولی با سمت صاحب امتیاز روزنامه توقیف شده کلمه سبز و دومی بعنوان صاحب امتیاز روزنامه توقیف شده اعتماد ملی، هم اکنون بدلیل حوادث انتخابات گذشته در بازداشت خانگی بسر می برند و از همه حقوق خود محروم شده اند. بیانیه یاد آوری کرده است که مسئولان جمهوری اسلامی بارها در مجامع جهانی اعلام کرده اند "آنها آزاد هستند" . بعقیده گزارشگران بدون مرز اگر گفته مسئولان درباره این دو کاندیدا درست است، پس روزنامه نگاران خارجی می توانند با آانها دیدار و حرف های آنها را هم بشنوند. این بیانیه در بخش دیگری، به خبرنگاران خارجی هشدار داده است که در ایران تحت کنترل و زیر پوشش مقامات امنیتی خواهند بود و به آنها برای سالم نگاه داشتن رایانه و تلفن همراه خود از گزندهای احتمالی، سفارش هائی کرده است. رضا معینی مسئول بخش کشورهای فارسی زبان در سازمان گزارشگران بدون مرز در گفتگوئی اظهار عقیده کرد که هم اکنون در ایران خفقان بر رسانه حاکم است. برای چندمین بار مسئولین امنیتی عملاً امر و نهی می کنند. شبکه اینترنت بکلی قطع شده است. حتی سایت های نزدیک به جمهوری اسلامی هم سانسور شدند و در چارچوب اینترنت تنها می توان سایت های نزدیک به آیت الله خامنه ای را دید. به روایت رضا معینی ، تهدید روزنامه نگاران و وب نگاران ، بویژه در شهرستانها ، کاملاً رواج دارد.

کانادا اعدام‌های دهه ۶۰ ایران را «جنایت علیه بشریت» خواند

پارلمان کانادا دیروز چهارشنبه، با تصویب لایحه پیشنهادی حزب دمکرات نو کانادا، کشتار دهه شصت را به عنوان «جنایت علیه بشریت» قلمداد کرد. به این ترتیب، در بیست و پنجمین سالگرد کشتار زندانیان سیاسی ایران، کانادا اولین کشور در جهان است که این جنایت را، جنایت علیه بشریت قلمداد می کند. در کانادا کمپین “قتل عام 88 ” که در برگیرنده ی ایرانی- کانادائی های دانشگاهی، حقوقدان، روزنامه نگار، فعالین کارگری و حقوق بشر است برای برگزاری بیست و پنجمین سالگرد کشتار زندانیان سیاسی در تابستان 1367 تلاش می کند. سال گذشته نیز در شهر فرانکفورت و در خانه «آنا فرانک» که خود سمبلی از جنایت های فاشیسم هیتلری است، با تلاش پیگیر منیره برادران و پرستو فروهر، نمایشگاهی از یادگارهای جانباختگان راه آزادی ایران در دهه شصت، برگزار شد. همچنین سال گذشته گروهی از فعالان حقوق بشر دادگاه نمادینی در مرکز حقوق بشر سازمان عفو بین الملل لندن، برگزار کردند که در جریان آن به اعدام زندانیان سیاسی در دهه ۱۳۶۰ به ویژه تابستان ۱۳۶۷ در ایران و نقش عاملان آن رسیدگی شد. دو سال پیش نیز جمعی از زندانیان سیاسی دهه ۶۰ و کسانی که توانسته بودند از اعدام های جمعی ۶۷ جان به در ببرند، نامه ای به احمد شهید گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر برای ایران نوشته اند. آنان از وی خواسته اند موضوع سرکوب و اعدام های جمهوری اسلامی در دهه ۶۰ را پیگیری کند. اعدام زندانیان سیاسی در تابستان ١٣۶٧ واقعه ای بود که طی آن عده بسیاری از زندانیان سیاسی در زندان های جمهوری اسلامی در ایران در ماه های مرداد و شهریور ١٣۶٧ اعدام شدند. به طور کلی اتهام زندانیان همکاری با سازمان های مخالف جمهوری اسلامی به خصوص سازمان مجاهدین خلق ایران و همچنین طیف های مختلف گروه های چپ و کمونیست بود. تعداد قربانیان این واقعه نزد مراجع مختلف متفاوت و بین ۲۵۰۰ تا ۵۰۰۰ نفر است. بیشتر اعدام شدگان زندان های تهران در گورهای ناشناس گورستان خاوران به خاک سپرده شدند.

بیست زندانی سیاسی سنی در معرض خطر اعدام

یک سازمان حقوق بشری می‌گوید که ۲۰ نفر از زندانیان سنی مذهب در ایران به اتهام اقدام علیه امنیت ملی با حکم محاربه روبرو شده است. این گزارش می‌افزاید این زندانیان در وضعیت نامناسبی نگهداری می‌شوند.

کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران به نقل از برخی منابع خود گزارش داد که ده‌ها زندانی اهل سنت در زندان رجایی شهر کرج در شرایط نامناسب قرار دارند و برای ۲۰ نفر نیز حکم اعدام صادر شده است.

این سازمان می‌افزاید که متهمان زیر "شکنجه" اتهامات خود را پذیرفته‌اند و از برخی از آنان نیز مصاحبه‌های تلویزیونی گرفته شده است. یک منبع آگاه به این سازمان حقوق بشری گفته است که برخی از این متهمان که جوان هستند، پذیرفته‌اند که قصد داشته‌اند برخی از شخصیت‌های جمهوری اسلامی را ترور کنند.

گزارش کمپین به نقل از "یک منبع آگاه"‌، تعداد زندانیان سنی را در حدود ۱۷۰ تن ارزیابی می‌کند که از استان‌های مختلف سنی‌نشین ایران مانند کردستان، کرمانشاه و آذربایجان غربی به زندان رجایی‌شهر منتقل شده‌اند.

بر اساس این گزارش تعداد زیادی از این زندانیان بدون آن‌که مراحل دادرسی را طی کرده باشند و از اتهامات‌شان مطلع باشند، چند سال است که در زندان نگهداری شده‌اند.

بیشتر بخوانید: وزارت اطلاعات یکی از قدیمی‌ترین کلیسا‌های تهران را بست

به نوشته سایت کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران این منبع آگاه، که به دلایل فعالیت‌های مذهبی سابقه زندان دارد، تصریح می‌کند: «ما فقط عقاید سنی را برای خود سنی‌ها در مساجد و میان گروه‌های خودمان تبلیغ می‌کردیم و نخواستیم که نظام را تخریب کنیم. ما فقط خواستار رعایت حقوق اهل‌سنت بودیم.»

وی با اشاره به اینکه دستگیری‌سنی‌ها از سال ۱۳۸۸ شدت یافته است، می‌افزاید: «حدود ۷۰ نفر از زندانیان اهل سنت زندان رجایی شهر کرج دانشجو هستند و بیشتر اهل آذربایجان غربی.»

تعطیل کلیسا و بازداشت کشیش

اعمال فشار سیاسی علاوه بر اقلیت سنی بر سایر اقلیت‌های مذهبی ایران نیز ادامه دارد. روز شنبه ۱۱ خرداد (اول ژوئن) کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران خبر داده بود که کلیسای جماعت ربانی تهران زیر فشار ماموران اطلاعات، از روز پنجم خرداد ماه تعطیل شده و یکی از کشیش‌های این کلیسا نیز بازداشت و به زندان اوین منتقل شده است.

گرچه آزادی‌های مذهبی در قانون اساسی جمهوری‌اسلامی ایران تایید شده است، اما این کشور بارها به دلیل نقض حقوق اولیه پیروان دیگر ادیان و مذاهب مورد انتقاد سازمان‌های حقوق بشری بین‌المللی  قرار گرفته است.

بهائیان، مسیحیان، مسلمانان سنی و دراویش از جمله گروه‌هایی هستند که به طور متناوب با فشار حکومت ایران روبرو شده‌اند. روحانیون شیعه دگراندیش نیز از گزند فشارهای حکومت در امان نمانده‌اند

روز حمایت از زندانیان سیاسی نزدیک است

بیستم

ژوئن (سی خرداد) روز حمایت از زندانیان سیاسی است حمایت خود را با بر گزاریهای آکسیونهای اعتراضی در شهر و کشور محل اقامت خود اعلام نمائید تمامی زندانیان سیاسی باید بدون قید و شرط آزاد گردند. بیستم ژوئن (۳۰ خرداد)روز عهد و پیمان دوباره ما برای آزادی بی قید و شرط زندانیان سیاسی و خاتمه دادن به دستگاه جنون و جنایت جمهوری اسلامی است. مردم، آزادیخواهان، انسانهای شریف، جهانیان باید بدانند که این حکومت با جنایت و کشتار پا برجاست! باید بدانند که جمهوری اسلامی با چوبه دار و کشتار و شکنجه و زندان متولد شده است و با خونریزی ادامه حیات میدهد! باید با خبر شوند که این حکومت از وحشت انقلاب و خیزش و قیام مردم حاضر است دست به هر جنایتی بزند تا ساعتی بر عمر کثیف خود بیفزاید! این حکومتی درنده است که در پرونده فردی و جمعی حاکمینش صدها فقره قتل عمد خوابیده است! جهانیان باید زجرنامه هزاران زندانی سیاسی را در طی عمر پرنکبت جمهوری ننگین اسلامی بشنود و از حقایق هولناک این حکومت آدمکش با خبر شوند. این صدای رسای ماست که جهانیان را ، میلیونها انسان شریف و نوعدوست را در کنار ما قرار میدهد تا امر دفاع فوری و اضطراری از هزاران زندانی سیاسی و صدها عزیزی که هر آن چوبه دار زندگیشان را تهدید می کند را میسر کند. یورش و گروگان گیری دائمی از میان مخالفان سیاسی، رفتار وحشیانه با زندانیان سیاسی، اخبار هولناک اعدامهای دست جمعی .؛ تهدید ؛ تجاوز،کسب و کار هر روزه این حکومت است. بیستم ژوئن فقط یک روز نیست! یک کمپین وسیع برای سازمان دادن جنبش اعتراضی است که می خواهد جهان متمدن را برای پشتیبانی از خواست آزادی بی قید و شرط زندانیان سیاسی در ایران بسیج کند! واکنشی بین المللی نسبت به خطرات جدی که جان عزیزان ما را در زندانهای جمهوری اسلامی تهدید می کند، ایجاد نماید. بیستم ژوئن در عین حال سمبل اتحاد و عهد و پیمان ما برای آزادی بدون قید و شرط زندانیان سیاسی و پایین کشیدن چوبه های دار است! مبارزات زندانیان سیاسی در سیاه چالهای مخوف اوین و رجایی شهر و همه زندانهای بیشمار جمهوری ننگین اسلامی حماسه ای عظیم است. این مبارزات شور انگیز لایق بزرگترین حمایتها و پشتیبانی بین المللی است. هزاران زندانی سیاسی و خانواده های مضطرب و نگرانشان چشمشان به اقدامات بین الملی ما ست. در بیستم ژوئن امسال یکبار دیگر با متحد شدن خود با هر گونه تفکر فکری ؛ سیاسی؛ حزبی فقط و فقط صدای زندانیان سیاسی ؛ خانواده های آنان به خصوص کودکان آنان باشیم. مردم، آزادیخواهان، انسانهای شریف، با قراردادن این نوشته و انتشار آن در لیست دوستان خود و سایتهای مختلف صدای یک زندانی سیاسی باشید. چه هدیه ای برای یک زندانی بهتر از این است که صدای آنان و خانواده آنان باشید. از تمامی مردم آزادیخواه و مبارز، تمامی احزاب و سازمانهای سیاسی خواستاریم با متحد شدن خود و شرکت در مراسم بیستم ژوئن روز جهانی برای آزادی زندانیان سیاسی صدای یک زندانی سیاسی باشند