۱۳۹۲ تیر ۵, چهارشنبه

این روزها تنها می‌گریم، سخنی با کسی ندارم، به من و ما باز هم خیانت شد!

این روزها تنها می گریم، سخنی با کسی ندارم، به من و ما باز هم خیانت شد! «مگه رأیتو نمی خواستی پس بگیری؟! بیا این رأیته!» «م. دانا» به یاد میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و شیخ شجاع، کروبی و به یاد آن دختر معترض جنبش سبز که جنایتکاران رژیم در حین تجاوز به او فریاد می کردند «مگه رأیتو نمی خواستی پس بگیری؟! بیا این رأیته!»، باور دارم دوستان بنفش چیزی فراتر از رأی مورد نظر آن جنایت پیشه به دست نیاورده اند. در حالی که نظام چهار سال با تمام توان رسانه ای خود، هواداران جنبش سبز را تا حد فریب خورده، مفتون، خائن و وطن فروش یا در بهترین حالت، نادان بی خبر از همه جا معرفی کرد، گویا توانست هدف کلی جنبش را در نزد خود سبزی ها به مخالفت با اشخاص و نام هایی مانند احمدی نژاد یا جلیلی تنزل دهد، گو این که اصلاً جای بحث نیست که همین افراد محصول کلیت جمهوری اسلامی هستند. سرمهندسی کارآزموده با بیست و چند سال سابقه به نام خامنه ای (او را در منزل «نظام» صدا می کنند) با در خدمت داشتن مدیر پروژه کاربلدی به نام خاتمی (تدارکاتچی نظام) می توانند حتی چهار سال دیگر مردم را از ترس یک لولوی دیگر به رأی دادن به هر کسی که اکنون شاید منفور به نظر برسد ترغیب کنند. روند آشنای دگردیسی افراد و «ملاک، حال افراد است»، از فرط روشنی نیاز به مثال آوردن ندارد

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر