درود بر تو ای مرد بزرگ – درود بر همه آنان که ایستاده اند تا نفس ایستادگی نمیرد

مهندس موسوی را از جهاتی می ستایم. او ایستاد و نفس ایستادگی را تعریف کرد. او بیست سال در اتاق کارش ماند و در سکوت و تنها تدریس کرد و قلم زد و از قدرت دوری گزید. او نشان داد که برای کسب قدرت به میدان نیامده است. اما آمد و عهدی کرد با مردم که بر رای آنها احترام خواهد گذارد و از آن پاس خواهد داشت. او مرد و مردانه در میدان ماند و هنوز ایستاده است تا ثابت کند که نفس ایستادن، مردنی نیست.
با وجود زاویه بسیاری که با عقاید و نوع نگاه مهندس نسبت به سیاست و دین و تداخل این دو با هم دارم و با وجود اختلافات ماهیتی با نوع نگاه او به انقلاب اسلامی و دستاوردها و آینده آن دارم، اما تمام قد به احترامش بر می خیزم  و امید بسیار دارم در فردای آزادی ایران، نام و یاد و حضور چنین بزرگی، همواره محترم و مغتنم شمرده شود