۱۳۹۱ فروردین ۹, چهارشنبه

ایران در سال ۹۰ زندان زنان بود

از اسفند ۱۳۸۹ خورشیدی تا اسفند ۹۰ فقط ۳۶۵ روز است اما در همین ۳۶۵ روز شمار زیادی از زنان فعال سیاسی – اجتماعی با اتهام های گوناگون توسط نهادهای امنیتی ایران بازداشت شدند و مجموع احکام صادره برای آنها یا تعداد روزهای بازداشتشان از ده ها سال فرا‌تر است! با این که به ظاهر تب و تاب اعتراض های مدنی در داخل ایران فرو نشسته است اما نهادهای امنیتی گویا همواره از سوی زنان احساس خطر! و تلاش می کنند با بازداشت و زندان مسیر فعالیت های مدنی آنها را سد کنند یا با ایجاد جو رعب و وحشت در میان فعالان زن راه را برای هر گونه اقدام احتمالی ببندند، بازداشت های سال ۹۰ زنان از میان گروه های مختلف صورت گرفته است، از یک سو زنان فعال در عرصه های اجتماعی مانند فعالان حقوق زن، وکلا یا روزنامه نگاران با فشار و تهدید و زندان روبرو شده اند، از سوی دیگر زنان متعلق به اقلیت های دینی و قومی در هجوم مأموران امنیتی بوده اند.
فعالان مدنی
اوایل سال گذشته مریم بهرمن فعال حقوق زنان در شیراز به اتهام اقدام علیه امنیت ملی بازداشت شد، او شهریور ۱۳۹۰ با قرار وثیقه آزاد شد، اردیبهشت ماه محبوبه کرمی از فعالان جنبش زنان و کمپین یک میلیون امضا برای اجرائی شدن حکم سه سال حبس خود در زندان اوین بازداشت شد، ژیلا کرم زاده مکوندی و لیلی سیف الهی هم از حامیان مادران عزادار (مادران پارک لاله) بودند که دادگاه انقلاب آنها را در اردبیهشت ماه به چهارسال زندان محکوم کرد اما دادگاه تجدید نظر حکم را به دو سال حبس تعزیری و دو سال حبس تعلیقی برای پنج سال تقلیل داد، ژیلا کرم زاده وقتی برای انجام کارهای اداری مربوط به گذرنامه به ادارۀ گذرنامه مراجعه کرده بود بازداشت و راهی زندان اوین شد، الهام احسنی یکی دیگر از حامیان مادران عزادار بود که با عدم مراجعه به دادگاه خواهرش را که کفالت وی را به عهده گرفته بود احضار کردند، به خواهر خانم احسنی اعلام شد که مبلغ کفالت از حقوق او کم خواهد شد

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر