روز 24 اسفند 90، احمدی نژاد در مجلس حاضر شد و به پرسشهای «نمایندگان» پاسخ داد: مجلس را به باد مسخره گرفت. مجلس که قرار بود بالاتر ازهمه باشد، پیش از آنکه شده بود، در نظر مردم، بی وقر شد. مجلسی که در این رژیم جز نقش آلت فعل «رهبر» و بازوهای اجرائی او بازی نمی کند، نمی توانست شأن و منرلت داشته باشد و توسط احمدی نژاد مسخره نشود. بعد از آن روز، تازه، «نمایندگان» متوجه شدند تاکجا تحقیر شده اند. حتی طرفدارهای احمدی نژاد نیز نتوانستند از او دفاع کنند. او، مسخره کنان، از «نمایندگان» خواسته بود به او نمره 20 بدهند و اینها به او نمره صفر دادند. بی آنکه بکاری بیش از این توانا باشند.
اما احمدی نژاد، خامنه ای و دستگاه او را نیز از نیش زبان معاف نکرد. او و دستگاهش سکوت کردند اما «نماینده» ها اجازه دادند برضد احمدی نژاد، های و هوی کنند. همه آنها که تحقیر شده بودند و از زبان احمدی نژاد زخم خورده بودند، رئیس جمهوری کردن احمدی نژاد را اشتباه خامنه ای دانستند. برابر اطلاع واصل، به او نیز گفته اند این کار اشتباه بوده و او نیز پذیرفته است. اما گفته است اعتراف به اشتباه از سوی او، رژیم را تضعیف می کند. باید او را تا پایان دوره اش تحمل کرد. مگر این که مرتکب عملی بشود که برای نظام قابل قبول نباشد.
◀ خامنه ای هاشمی رفسنجانی را در مقام رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، حفظ کرد. ترکیب این مجمع نیز بسود احمدی نژاد نیست.
◀ با تصفیه مجلس از «اصلاح طلبان» و «مفسدین» و «منحرفین»، نوبت به تعیین رئیس جمهور بعدی می رسد. هرگاه موافق نظر خامنه ای، انتخاب مستقیم رئیس جمهوری جای خود را به انتخاب او توسط مجلس بدهد، امکان اشتباه از بین می رود. اما تحریم انتخابات مجلس، این کار را مشکل کرده است. اینست که از هم اکنون دست بکار تعیین رئیس جمهوری هستند که به «رهبر رودست نزند». از جمله ویژگی های این رئیس جمهور اینست که مثل احمدی نژاد برای نظام مسئله ایجاد نکند. مهمترین مسئله ای که نباید ایجاد کند، داشتن حامی در مردم و در خود نظام است. احمدی نژاد در خود رژیم طرفدار دارد که طرفداران خامنه ای به آنها لقب «منحرف» را داده اند. او در «بیت» و سپاه نیز طرفدار داشت که یا به او پشت کردند و یا رانده شدند. اما در میان مردم خانوارهای بی چیز و بازنشستگان و آنها که سهام عدالت را دریافت کرده اند و بخشی از یارانه گیران که تورم هنوز یارانه آنها را نبلعیده است، طرفدار دارد. خامنه ای از آن می ترسد که راندن احمدی نژاد، قشرهای بی چیز جامعه را نیز طرفدار براندازی کند و حیات رژیم را به خطر اندازد.
اما تحریم انتخابات مجلس، این خطر را عینی کرده است که اگر بنا بر «انتخابات» ریاست جمهوری باشد و نامزدهای مجاز مطلوب «مستضعفان» نیز نباشد، یعنی حتی نتواند نقش احمدی نژاد را بازی کند، اندک شمار رأی دهندگان نیز به تحریم کنندگان انتخابات خواهند پیوست و کار رژیم ولایت مطلقه فقیه مافیاهای نظامی – مالی را زار خواهند کرد. اینست مشکلی که تحریم انتخابات فرمایشی، خامنه ای را با آن روبرو کرده است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر