۱۳۸۷ دی ۷, شنبه

بمب های خبری 2008

ولا‌ديمير پوتين مرد سال 2007 تايم، شايد ديگر رئيس‌جمهور روسيه نباشد اما نتيجه ديدگاه‌هايش درباره احياي امپراتوري را در ماه آگوست، هنگامي كه تانك‌هاي روسي وارد اوستياي جنوبي شدند، ديديم. (اوستياي جنوبي استان خودمختاري در گرجستان است كه دولت غربگراي آن روياي پيوستن به ناتو را در سر دارد.) مواجهه هنگامي آغاز شد كه نيروهاي گرجي حملا‌تي را به اوستياي جنوبي آغاز كردند اما نيروهاي روسيه تا عمق خاك گرجستان پيش رفتند و اين پيام را به سراسر جهان مخابره كردند كه مسكو گسترش ناتو را تا حياط خلوتش برنمي‌تابد و چالش‌هاي ميخائيل ساكاشويلي، رئيس‌جمهور ملي‌گراي گرجستان را تحمل نمي‌كند. نه آمريكا توانست به حمله روسيه واكنشي واقعي نشان دهد و نه اروپا. آنها به دنبال درگيري نظامي با روسيه نبودند و اروپا هم در آستانه فصل سرما نمي‌توانست فراموش كند كه اكثر ذخاير نفت و گازش تحت كنترل مسكو است. اروپايي‌ها بالا‌خره ميانجي طرح صلحي ميان دو طرف شدند كه بيشتر بخش‌هايش را روسيه ديكته كرده بود. 77 آگوست)
نيويورك، لندن، مادريد و حالا‌، يك شهر بين‌المللي ديگر، بمبئي، را بايد به ليست اضافه كرد. قلب اقتصادي و پايتخت فيلمسازي هندوستان و كلا‌ن‌شهر 12 ميليون‌نفري بمبئي سه روز تمام در گروگان مرداني بود كه مقامات دولتي اصرار مي‌كردند گروهي از 10 مرد مسلح هستند.
آخرين باري كه تعداد زيادي از مردم به يكباره در حادثه‌اي طبيعي جان باختند، سونامي اقيانوس هند در سال 2004 بود كه حدود 225 هزار كشته برجاي گذاشت. امسال دو واقعه مرگبار تلفاتي در همان حد به‌بار آورد. اولي توفان موسمي در ميانمار بود كه دوم مي ‌اتفاق افتاد و دومي زلزله مرگباري بود كه 10 روز بعد چندين دهكده و مدرسه را در سيچوان، پرجمعيت‌ترين استان چين، با خاك يكسان كرد. توفان نرگس حدود 150 هزار كشته بر جاي گذاشت و در زلزله چين 87 هزار نفر مردند. واكنش دولت‌هاي چين و ميانمار به فاجعه يكسان نبود. دولت نظامي ميانمار تلا‌ش فراواني كرد تا جلوي ورود امدادگران خارجي را به كشور بگيرد و چيني‌ها در آستانه المپيك از جهان كمك خواستند و گذاشتند خبرنگاران خارجي كارشان را بكنند

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر