ده سال زندگي در فرودگاه مايوركا
سالانه بيش از بيست ميليون مسافر از فرودگاه پالما مايوركا به مقاصد مورد نظر خود پرواز مي كنند. در نگاه اول بتينا هم مثل يكي از هزاران مسافري است كه به اين فرودگاه مراجعه مي كند اما او هيچ گاه از اين فرودگاه به جايي پرواز نكرده است. بتينا زن 48 ساله آلماني ده سال است كه در فرودگاه پالما مايوركا با سه چمدان، يك زيرانداز، دسته يي كتاب و گربه سفيدش مومو زندگي مي كند. او را در اين فرودگاه «زن با يك گربه» مي شناسند و بتينا مدت ها است كه مانند هواپيماها به جزيي از اين فرودگاه تبديل شده است.داستان بتينا داستان فيلم ترمينال تام هنكس را به ياد مي آورد. تام هنكس پس از گم كردن مداركش در فرودگاه براي هجده سال در فرودگاه چارلز دي گائول نزديك پاريس زندگي مي كرد. بتينا كه حاضر نيست فاميلي اش را فاش كند اهل يك شهر كوچك در جنوب آلمان است. او بيش از ده سال پيش پس از جدا شدن از همسر و از دست دادن كارش براي شروع يك زندگي جديد وارد مايوركا شد. او ابتدا به عنوان يك خدمتكار مشغول كار شد و سپس به كار در يك آشپزخانه روي آورد اما آرزوهاي او براي زندگي در اين شهر آفتابي خيلي زود تبديل به كابوس شد. او مي گويد؛ «ناگهان كارم را از دست دادم چرا كه مسوولان شهر اعلام كردند فقط اسپانيايي ها حق كار كردن دارند. من مي خواستم در مايوركا كار كنم اما من را كنار گذاشتند.»او كه نه شغلي داشت نه خانه و نه پولي به زندگي در فرودگاه روي آورد. البته در اين مدت دوستان و غريبه ها هم به او لطف مي كردند. بتينا مي گويد؛ «دوستانم هفته يي دو بار برايم غذا مي آورند. برخي اوقات هم مسافران پولي به من مي دهند اما من هرگز از هيچ كس چيزي نمي خواهم.» در ميان ازدحام و همهمه فرودگاه بتينا غالباً به آرامي در گوشه يي مشغول كتاب خواندن است. او معمولاً بلوز و شلوار جين بر تن دارد. او خودش را در توالت هاي فرودگاه مي شويد. صندلي هاي انتظار هم تختخواب او هستند. اما او هيچ تمايلي براي بازگشت به آلمان ندارد. «هيچ راهي براي بازگشت ندارم. زندگي ام در اينجا خيلي بهتر است.» بتينا در ميان كادر فرودگاه محبوبيت فراواني دارد. ماريا خسوس گارسيا 54 ساله كه نظافتچي فرودگاه است، مي گويد؛ «بتينا باهوش و منظم است و هيچ كس را اذيت نمي كند. او مي گويد فرودگاه را به عنوان خانه اش انتخاب كرده چون در اينجا به هر چيزي كه مي خواهد دسترسي دارد. اوضاع در مايوركا بر وفق مراد او پيش نرفت براي همين او مجبور شد در فرودگاه زندگي كند. ممكن است چنين اتفاقي براي هر يك از ما رخ دهد.» ماري كارمن گاياردو 40 ساله كه در كافه فرودگاه زندگي مي كند، هم مي گويد؛ «او هم مثل من 10 سال است در اينجا حضور دارد. او شايد در كريسمس براي ديدن خانواده اش برود.» اين در حالي است كه مقامات فرودگاه هم هيچ كاري به بتينا ندارند و او بدون مزاحمتي در اينجا به زندگي اش ادامه مي دهد. مارتا فرناندس سخنگوي شركت هاي هواپيمايي اسپانيا در اين باره مي گويد؛ «او هرگز براي كسي مشكلي ايجاد نكرده، فرودگاه هم يك ساختمان عمومي است و او مي تواند از تجهيزات آن استفاده كند براي مثال در توالت ها خودش و لباس هايش را بشويد.» البته بتينا تنها فردي نيست كه در يك فرودگاه در اسپانيا زندگي مي كند. خيلي هاي ديگر وضعيت بتينا را دارند. آنها تا زماني كه براي كسي مشكلي ايجاد نكنند مي توانند در فرودگاه زندگي كنند. در بريتانيا چهار نفر حتي جواز زندگي در فرودگاه ها را گرفته اند.
سالانه بيش از بيست ميليون مسافر از فرودگاه پالما مايوركا به مقاصد مورد نظر خود پرواز مي كنند. در نگاه اول بتينا هم مثل يكي از هزاران مسافري است كه به اين فرودگاه مراجعه مي كند اما او هيچ گاه از اين فرودگاه به جايي پرواز نكرده است. بتينا زن 48 ساله آلماني ده سال است كه در فرودگاه پالما مايوركا با سه چمدان، يك زيرانداز، دسته يي كتاب و گربه سفيدش مومو زندگي مي كند. او را در اين فرودگاه «زن با يك گربه» مي شناسند و بتينا مدت ها است كه مانند هواپيماها به جزيي از اين فرودگاه تبديل شده است.داستان بتينا داستان فيلم ترمينال تام هنكس را به ياد مي آورد. تام هنكس پس از گم كردن مداركش در فرودگاه براي هجده سال در فرودگاه چارلز دي گائول نزديك پاريس زندگي مي كرد. بتينا كه حاضر نيست فاميلي اش را فاش كند اهل يك شهر كوچك در جنوب آلمان است. او بيش از ده سال پيش پس از جدا شدن از همسر و از دست دادن كارش براي شروع يك زندگي جديد وارد مايوركا شد. او ابتدا به عنوان يك خدمتكار مشغول كار شد و سپس به كار در يك آشپزخانه روي آورد اما آرزوهاي او براي زندگي در اين شهر آفتابي خيلي زود تبديل به كابوس شد. او مي گويد؛ «ناگهان كارم را از دست دادم چرا كه مسوولان شهر اعلام كردند فقط اسپانيايي ها حق كار كردن دارند. من مي خواستم در مايوركا كار كنم اما من را كنار گذاشتند.»او كه نه شغلي داشت نه خانه و نه پولي به زندگي در فرودگاه روي آورد. البته در اين مدت دوستان و غريبه ها هم به او لطف مي كردند. بتينا مي گويد؛ «دوستانم هفته يي دو بار برايم غذا مي آورند. برخي اوقات هم مسافران پولي به من مي دهند اما من هرگز از هيچ كس چيزي نمي خواهم.» در ميان ازدحام و همهمه فرودگاه بتينا غالباً به آرامي در گوشه يي مشغول كتاب خواندن است. او معمولاً بلوز و شلوار جين بر تن دارد. او خودش را در توالت هاي فرودگاه مي شويد. صندلي هاي انتظار هم تختخواب او هستند. اما او هيچ تمايلي براي بازگشت به آلمان ندارد. «هيچ راهي براي بازگشت ندارم. زندگي ام در اينجا خيلي بهتر است.» بتينا در ميان كادر فرودگاه محبوبيت فراواني دارد. ماريا خسوس گارسيا 54 ساله كه نظافتچي فرودگاه است، مي گويد؛ «بتينا باهوش و منظم است و هيچ كس را اذيت نمي كند. او مي گويد فرودگاه را به عنوان خانه اش انتخاب كرده چون در اينجا به هر چيزي كه مي خواهد دسترسي دارد. اوضاع در مايوركا بر وفق مراد او پيش نرفت براي همين او مجبور شد در فرودگاه زندگي كند. ممكن است چنين اتفاقي براي هر يك از ما رخ دهد.» ماري كارمن گاياردو 40 ساله كه در كافه فرودگاه زندگي مي كند، هم مي گويد؛ «او هم مثل من 10 سال است در اينجا حضور دارد. او شايد در كريسمس براي ديدن خانواده اش برود.» اين در حالي است كه مقامات فرودگاه هم هيچ كاري به بتينا ندارند و او بدون مزاحمتي در اينجا به زندگي اش ادامه مي دهد. مارتا فرناندس سخنگوي شركت هاي هواپيمايي اسپانيا در اين باره مي گويد؛ «او هرگز براي كسي مشكلي ايجاد نكرده، فرودگاه هم يك ساختمان عمومي است و او مي تواند از تجهيزات آن استفاده كند براي مثال در توالت ها خودش و لباس هايش را بشويد.» البته بتينا تنها فردي نيست كه در يك فرودگاه در اسپانيا زندگي مي كند. خيلي هاي ديگر وضعيت بتينا را دارند. آنها تا زماني كه براي كسي مشكلي ايجاد نكنند مي توانند در فرودگاه زندگي كنند. در بريتانيا چهار نفر حتي جواز زندگي در فرودگاه ها را گرفته اند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر