اکنون پس از گرفتن جان یک جوان بی گناه همانند هزاران هزار بی گناه دیگر و پس از سواستفاده تبلیغاتی و بازی تکراری گربه و موش خودفروختگان مجلس شورای اسلامی این پرونده را همانند هزاران پرونده دیگر مهر و موم میکنند و به بایگانی سیاه قتلهای سه و چند سال نظام می فرستند.به راستی تا چه حد میتوانند حقیر باشند کسانی که حتی تاب شنیدن سخنان یک وبلاگ نویس را هم ندارند؟؟ ولی صبر کنید! به راستی آیا باید انتظار دیگری از این دژخیمان داشت؟
آیا انتظار بی جایی نیست که از کسانی که ارزشی برای جان نزدیکان خویش نیز قائل نیستند و در راه مطامع کثیف نظام حاضرند حتی فرزندان خویش را نیز به مهلکه بفرستند (کما این که در گذشته نیز این طور نمودند) توقع بررسی بی طرفانه پرونده ستار را داشت؟
روی سخنانم با کسانی است که فکر میکنند این نظام اصلاح شدنیست و حرف از اصلاح طلبی میزنند. بدانید که این دجالان مصداق میخ آهنی و سنگ می باشند. اصلاح اینان برابر است با براندازی ایشان چرا که این دیوصفتان به هیچ گونه اصول اخلاقی و انسانی پایبند نیستند. چگونه می توان از ددمنشانی که یک وبلاگ نویس را زیر شکنجه میکشند انتظار داشت که روزی اصلاح شوند و به راستی این اصلاحی که بعضی از به ظاهر دوستان و در عمل دشمنان میزنند دقیقا شامل اصلاح کدام بخش میشود. مگر شما میتوانی بنیان یک بنا را بدون تخریب ان اصلاح کنی؟ به عبارت دیگر در یک نظام تئوکراتیک ما چیزی به اسم اصلاح طلبی نداریم سیستم بسیار ساده است یا با ایشانی یا بر ایشان اگر با ایشانی که مشکلی نیست ولی اگر بر ایشانی خانه تو یا اوین است یا بهشت زهرا!
وای بر من و شما اگر دوباره به دام اصلاح طلبان حکومتی بیفتیم که این سگان زرد همگی برادر شغالان مجلس نشین میباشند.یک عزیز دیگر از بین من و شما به همین سادگی رفت و حقیقتا که مدیون خون این شهدا هستیم اگر به پای صندوق های رای برویم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر