كشته شدن کودک سوری هوادار تیم بارسلونا، در اسپانیا جنجال آفرید+عکس

 تصویر جسد آغشته به خون کودک 14 ساله سوری هوادار تیم بارسلونا در درگیری های جاری سوریه موجی از غم و اندوه را در میان مردم اسپانیا بویژه طرفداران تیم کاتالونیا بوجود آورد. روزنامه اسپانیایی "سپورت" نزدیک به بارسلونا گزارش کاملی از این حادثه را منتشر کرده است. این گزارش از دو دیدگاه انسانی و ورزشی مورد توجه خوانندگان این روزنامه قرار گرفته است. بر اساس این گزارش کودک سوری در روستای البیضا در بانیاس توسط نیروهای رژیم سوریه در پی بمباران توپخانه ای این رژیم جان خود را از دست داد. خانواده و دوستان احمد عثمان کودک قربانی این حادثه با ایجاد کمپین بر روی صفحات شبکه های اجتماعی از جمله فیس بوک و تویتر تلاش می کنند تا این حادثه را به گوش جهانیان برسانند. تصاویر انتشار یافته بر روی شبکه های اجتماعی فیس بوک و تویتر نشان می دهد که عثمان هنگامی که از سوی نیروهای رژیم اسد مورد هدف قرار گرفت ، لباس تیم بارسلونا را بر تن داشت.

هشدار فعالان جنبش زنان:‌ گسترش «نابرابری‌های جنسیتی» در ایران

جمعی از فعالان جنبش زنان ایران در آستانه انتخابات ریاست جمهوری یازدهم نسبت به آن چه گسترش نابرابری های جنسیتی و نقض بیش از همیشه حقوق زنان در ایران خوانده اند، هشدار دادند. در بیانیه این فعالان که روز پنج شنبه، ۲۳ خرداد، در رسانه های اجتماعی منتشر شد، نامزدهای این دوره انتخابات ریاست جمهوری به خاطر «بی توجهی آنان به حقوق برابر جنسیتی» مورد انتقاد قرار گرفته اند. این بیانیه می گوید که زنان ایرانی در دهه های گذشته «به طور سیستماتیک هدف سرکوب و فشار سیاسی» قرار گرفته اند و در آستانه یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری نیز که «یاس عمومی بر کشور مستولی است، باز هم زنان هستند که بیش از پیش هدف حمله های سیاسی و اجتماعی قرار می گیرند». در ادامه بیانیه تلاش شده است تصویری از شرایط زنان در جامعه امروز ایران ارائه شود که علاوه بر تحمل «فشارهای سیاسی» داخلی «قربانی» نخست تحریم های بین المللی نیز بوده اند. امضاکنندگان این بیانیه می گویند که محدود کردن حضور زنان در فضاهای عمومی طی چند سال اخیر شدت یافته و مقامات ایران با غربی دانستن تفکرات فمینیستی به «سرکوب زنان» دست زده اند. در این زمینه، آنها به اظهارات اخیر علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی، استناد کرده اند که گفته است «حضور زنان در مقامات اجرایی باعث افتخار نیست». به گفته این فعالان اجتماعی، حضور زنان در دانشگاه ها و مراکز آموزشی طی سال های اخیر با محدودیت های بیشتری مواجه بوده، چنان چه آنان حق تحصیل در ۷۰ رشته دانشگاهی در دانشگاه های اصفهان را از دست داده اند و حتی رشته مطالعات زنان نیز از رشته های دانشگاه تهران حذف شده است. این بیانیه همچنین به «حذف زنان» از عرصه انتخابات ریاست جمهوری اشاره می کند و می گوید که با رسمی شدن این مسئله، «سیاست های زن ستیزانه دولتمردان ایران وارد مرحله جدیدی شده است». به تازگی محمد یزدی از روحانیون محافظه کار شورای نگهبان گفته است که قانون اساسی ایران اجازه رئیس جمهور شدن را به زنان نمی دهد. این اظهارات واکنش گروه های مختلف زنان را در پی داشت که معتقدند تفسیر آقای یزدی از قانون اساسی کشور اشتباه است. اکنون نیز فعالان جنبش زنان ایران با اعتراض دوباره به اظهاراتی از این دست می گویند که مقامات ایران اگر در گذشته برای «ژست سیاسی – انقلابی» خود از حضور زنان در فضای عمومی سخن می گفتند، اکنون از همین کار نیز سر باز می زنند و حتی تلاش نمی کنند که بخواهند آرای زنان را جذب کنند. امضاکنندگان این بیانیه در نهایت تاکید کرده اند که از فرصت انتخابات ریاست جمهوری برای شنیده شدن هشدارهای خود و پافشاری بر حقوق زنان استفاده کرده اند. این بیانیه به امضای حدود ۱۹۰ فعال اجتماعی مانند شیرین عبادی، آسیه امینی، حمید دباشی، فرزانه طاهری، فریبا داوودی مهاجر، رویا ملکی، نازی عظیما، لونا شاد، محبوبه عباسقلی زاده، محمد مصطفایی، گلبرگ باشی، پرستو فروهر، پرتو نوری علا، پروین بختیارنژاد و حسن شریعتمداری رسیده است.

وب‌سایت مخالف دولت ایران ( دانمارک نیوز ) هک شدند

در آستانه یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در ایران، وب سایت مخالف دولت ایران از جمله وب سایت های کانون مدافعان حقوق بشر، خودنویس، سحام نیوز، حزب کمونیست ایران ,صدای موج سبز و دانمارک نیوز هک شده اند. موضوعات مرتبط انتخابات ٩٢ با ورود به برخی از این وب سایت ها، آرم گروه "جهاد گمنام مجازی" نمایش داده می شود. این گروه ادعا می کند از نیروهای حزب الله است و قصدش برخورد با کسانی است که آنها را عوامل دشمن می خواند. برخی از این وب سایت ها پس از ساعتی کار خود را از سر گرفتند. پیشتر، سازمان گزارشگران بدون مرز با صدور اطلاعیه ای، "تشدید اقدامات حکومت ایران در زمینه ارعاب روزنامه نگاران ایرانی در روزهای نزدیک به انتخابات ریاست جمهوری و محدودیت های تحمیل شده بر معدود روزنامه نگاران خارجی مجاز به ورود و خبررسانی در مورد این انتخابات" را محکوم کرده بود.

اهدای دکترای افتخاری حقوق دانشگاه يورک کانادا به نسرين ستوده

جامعه دفاع از حقوق بشر در ايران ـ نسرين ستوده، وکيل حقوق بشری و نويسنده، روز چهارشنبه، ۲۲ خرداد، از دانشگاه يورک دکترای افتخاری دريافت کرد. او که از سال ۱۳۸۹ در زندان به سر می برد از دوست و همکار ديرين خود عبدالکريم لاهيجی، رييس فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر، خواست پيام او را در دانشگاه بخواند و دکترا را از جانب او بپذيرد. نسرين ستوده با مبارزه شجاعانه خود در حمايت از حقوق بشر و حقوق زنان شناخته شده است. او پس از پايان دوره تحصيلی در دانشگاه شهيد بهشتی در تهران و پذيرش در حرفه وکالت مسئوليت پرونده های متعدد حقوق بشری را از جمله در باره کودکان و خشونت در خانواده به عهده داشته است و در عين حال از فعالان منتقد نيز دفاع کرده است. از اين ميان، او وکيل شيرين عبادی، گيرنده جايزه نوبل و خانواده های زندانيان سياسی اعدامی بوده است. او يکی از مبتکران کمپين «يک ميليون امضا» بود که هدف آن انجام اصلاحات در قانون خانواده جمهوری اسلامی است. ستوده در شهريور ۱۳۸۹ دستگير و ابتدا به ۱۱ سال و سپس در تجديد نظر به ۶ سال زندان محکوم شد و مدت زيادی را در زندان اوين تهران در سلول انفرادی در حبس به سر برد. سال گذشته، او مدتی طولانی در اعتراض به مجازات های وضع شده عليه خانواده اش در زندان دست به اعتصاب غذا زد. نسرين ستوده چندين جايزه بين المللی دريافت کرده است از جمله از کميته حقوق بشر ايتاليا، جايزه آزادی نوشتن باربارا اسميت از انجمن قلم آمريکا و جايزه مشهور ساخاروف برای آزادی انديشه از پارلمان اروپا. *** پيام نسرين ستوده برای دريافت دکترای افتخاری از دانشگاه يورک چهارشنبه، ۲۲ خرداد ۱۳۹۲ ـ به گزارش جامعه دفاع از حقوق بشر در ايران (عضو فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر)، دانشگاه يورک، يکی از معتبرترين دانشگاه های کانادا تورونتو/کانادا، امروز در مراسم با شکوهی دکترای افتخاری حقوق را به نسرين ستوده، وکيل دادگستری و مدافع حقوق بشر زندانی اعطا کرد. آقای عبدالکريم لاهيجی، حقوقدان و رييس فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر و رييس جامعه دفاع از حقوق بشر در ايران، به نمايندگی از نسرين ستوده پيام او را که از زندان اوين ارسال شده بود در اين مراسم خواند و دکترا و ردای دانشگاه را دريافت کرد. رياست عالی دانشگاه، آقای رييس دانشگاه، آقای رييس دانشکده، همکاران، خانمها، آقايان، افتخار دارم که به نمايندگی از سوی دوست و همکار ارجمندم نسرين ستوده در اين مراسم با شکوه شرکت می کنم و پيام او را که در شرايطی سخت از زندان اوين در ايران برای شما فرستاده ، قرائت می کنم. عبدالکريم لاهيجی -------------------------// رياست عالی محترم دانشگاه يورک، رييس محترم دانشگاه، رييس محترم دانشکده علوم انسانی و مطالعات حرفه ای، اعضای محترم سنا، همکاران، خانم ها و آقايان، درودهای صميمانه ی مرا از ايران پذيرا باشيد. همچنين احترام فراوان خود را تقديم جايگاه علم و خرد می نمايم و سپاس خود را تقديم رييس محترم و مسئولان گرامی دانشگاه پرآوازه ی يورک می نمايم که افتخار بزرگی را نصيبم کرده اند. از استادان هم ميهن خود، دانشجويان و دانش آموختگان دانشگاه يورک نيز که مرا برای اين افتخار بزرگ نامزد کردند، سپاسگزارم. می دانيد من نيز در يکی از دانشگاه های ايران درس خوانده ام. دانشکده ی حقوق دانشگاهی که من در آن تحصيل کردم به آموزش اصول اخلاق حرفه ای و تسلط حقوقی دانشجويان اش بسيار اهميت می داد. اما پيش از هرچيز دوست دارم به شما بگويم چطور شد رشته ی حقوق را انتخاب کردم؟ و چطور شد به فعاليت در زمينه ی حقوق بشر پرداختم؟ زمانی که جوان بودم و قرار بود رشته ی تحصيلی ام را انتخاب کنم، سخت آرمان گرا بودم و تشنه ی حقيقت و عدالت. به اين نتيجه رسيده بودم که می توانم اين دو را در رشته ی حقوق بيابم. اکنون که به آن روزها فکر می کنم، به ياد می آورم برای به دست آوردن حقيقت حاضر بودم دست به هر خطری بزنم. اندک اندک مثل همه ی انسان ها دريافتم کل حقيقت نزد هيچکس نيست. اما همچنان که می خواهم، با آنکه از داشتن کل حقيقت محروم ام، حقوقم به عنوان يک انسان محترم شمرده شود، پس حقوق همگان نيز بايد با همه ی اشتباهاتی که در طول زندگی مرتکب می شوند، محترم شمرده شود. بدين ترتيب بود که وارد دنيای پرپيچ و خم حقوق شدم. حقوق، در خصوص بايدها و نبايدهای اجتماعی سخن می گويد. از حقوق افراد و تکاليف شان سخن می گويد. از جرم و مجازات ها سخن می گويد، از حق مالکيت انسان ها، از حق آزادی بيان، آزادی مطبوعات، تساوی حقوق زن و مرد، حقوق کودکان و . . . البته رشته های علوم انسانی و اجتماعی نيز اين ايده های عالی را از زوايای متفاوتی آموزش می دهند و ارج می گذارند. اينها همه از اين جهت که راهی روشن را نشان می داد برايم جالب و شگفت آور بود. با اين همه، در دنيای حقوق و به ويژه حرفه ی وکالت، شما هميشه هم با قضيه ی کاملا روشنی مواجه نيستيد. موضوع پرونده در سايه روشن های متوالی، متناوبا رنگ می بازد و وکيل يا قاضی پرونده را دچار ترديد می کند. معهذا " حقوق بشر" اين سايه روشن ها را راحت تر پشت سر می گذارد. اقليت های دينی حق دارند مطابق با باورهای مذهبی شان زندگی کنند. مطبوعات بايد از حق آزادی بيان و آزادی مطبوعات برخوردار شوند. مردم حق برخورداری از اطلاعات آزاد و صحيح را دارند. کودکان حق برخورداری از حقوق شان را دارند. زنان و مردان، کودکان و کهنسالان با هر رنگ و نژاد و جنس و زبان و قوم و مذهبی حق دارند از حقوق انسانی شان برخوردار شوند. آنها حق دارند از تعقيب غير قانونی در امان بمانند، حق دسترسی به دادرسی عادلانه را دارند، حق برخورداری از وکيل را دارند، وکيلی که فارغ از ترس و تهديد مداوم به دفاع از موکلان اش بپردازد. برای تحقق اين حقوق، کوشش لازم است و به ويژه پرهيز از سکوت، روی گردانی يا کتمان، که هر سه از ويژگی های بارز جامعه ی استبداد زده است. صادقانه اذعان می دارم در زمانی که به دفاع از موکلانم می پرداختم و نوميدانه مشغول کار فشرده بودم، برای دفاع از کسانی اقدام می کردم که در جلوی چشمانم مورد ظلم و ستم قرار گرفته بودند و حقوق بنيادين آنها مورد بی اعتنايی قدرت رسمی قرار گرفته بود و اين طبيعی ترين کاری بود که انجام می دادم، زيرا سوگندی که در ابتدای کار وکالت ياد کرده بودم مرا از سکوت در قبال ظلم آشکاری که بر هموطنانم می رفت، منع می کرد. می دانيد که هم اکنون در زندان به سر می برم. زندان فرصتی است تا نگاهی دقيق تر به گذشته بياندازيد و ژرف تر آن را بکاويد. در زندان بارها از خود پرسيده ام چطور شد که زندگی ام اينگونه رقم خورد؟ می دانستم گريزی از آن وجود ندارد، اما رنجی از درون مرا به اعتراض وا می داشت. اعتراض به نقض مستمر حقوق بشر در جامعه ای که من، خانواده ام و ميليون ها انسان ديگری که به آنها عشق می ورزم، در آن زندگی می کرديم. با اين حال اما حقوق، وکالت، قضاوت، حقوق بشر، نهادهای حقوقی منطقه ای، دادگاههای حقوق بشر، ديوان کيفری بين المللی، کميسيون های حقيقت ياب و ديگر نهادها و مفاهيم حقوقی و بالاتر از همه "حقيقت" و "عدالت" راه را همواره پيش چشم ما روشن نگاه می دارند. می دانيم چه می خواهيم و می دانيم چگونه آنها را به دست آوريم. آرام و صبورانه گام بر می داريم تا استقلال قضايی و نهادهای حافظ حقوق بنيادين بشر را در جامعه ی خويش مستقر کنيم. بار ديگر مراتب سپاس و تقدير خود را به دانشگاه يورک، سنای دانشگاه، همکاران و اساتيد گرانقدر آن، دانشجويان ئ دانش آموختگان آن به خاطر حمايت پرارزش آنها تقديم می نمايم و برای تمام دانشجويان آن دانشگاه آرزوی موفقيت در راهی که انتخاب کرده اند دارم. باور دارم تلاش های مشترک ما برای بسط و گسترش مقوله های حقوق بشر در جای جای کره ی زمين به نتيجه خواهد رسيد.

خامنه ای چرا گفت؟ چرا عقب نشینی کرد؟ مجتبی واحدی

تردیدی ندارم که فردای برگزاری نمایش انتخاباتی، رهبر خود خواه جمهوری اسلامی بار دیگر ادعای گزاف خود را مطرح خواهد کرد و البته آن روز در طرح مجدد ادعای خود - رأی به هر کاندیدا = حمایت از جمهوری اسلامی ـ تنها نخواهد بود و همه کاندیداها از جمله حسن روحانی همین سخن گزاف را تکرار خواهند کرد .
ويژه خبرنامه گويا سید علی خامنه ای که چند روز قبل، شرکت در انتخابات و رأی به هر یک از کاندیداهای هشت گانه را «رأی به نظام جمهوری اسلامی» خوانده بود در یک عقب نشینی آشکار اعلام کرد: «ممکن است بعضی افراد به دلیلی نخواهند از نظام اسلامی حمایت کنند اما از کشورشان که می خواهند حمایت کنند. همه باید در انتخابات حضور پیدا کنند».اکنون می توان این پرسش را مطرح کرد که علت آن ادعای مغرورانه چه بود و این عقب نشینی مفتضحانه به چه دلیل صورت گرفته است؟ برای پاسخ به این پرسش باید مدتی به عقب رفت و تحلیل های ارائه شده توسط برخی اصلاح طلبان حکومتی را مورد توجه مجدد قرار داد. از نخستین روزهایی که موضوع نمایش انتخاباتی به بحث اصلی گروهی از فعالان سیاسی تبدیل شد بسیاری از افراد بر این نکته تأکید می کردند که خامنه ای برای بازسازی بخشی از مشروعیت زایل شده خویش، به برگزاری انتخاباتی با حضور گسترده مردم نیاز دارد. اما گروهی از اصلاح طلبان که گویی از قبل خود را برای شرکت بدون پیش شرط در انتخابات آماده می کردند مدعی شدند رهبر جمهوری اسلامی، انتصاباتی آرام و بی دردسر را بر انتخاباتی با حضور گسترده و طلب کارانه مردم ترجیح می دهد. سخنان چند روز قبل سید علی خامنه ای و ادعای او در خصوص «رأی به هر کاندیدا = حمایت از جمهوری اسلامی»، موجب شعف فراوان اصلاح طلبان حکومتی و همفکران آنها گردید. دوشب قبل یکی از همین دوستان، با من تماس گرفت و با لحنی فاتحانه گفت: «دیدی اشتباه می کردی؟ حالا قبول کردی که خامنه ای نه تنها نیازمند حضور پرشکوه مردم در انتخابات نیست بلکه با سخن اخیر خود در خصوص انتساب آرای شرکت کنندگان در انتخابات به حمایت از نظام در واقع به دنبال عصبانی کردن مردم و منصرف ساختن آنها از شرکت در انتخابات است». به آن دوست گفتم: « من همچنان معتقدم خامنه ای به شدت محتاج حضور گسترده مردم درانتخابات است. اگر او اکنون شرکت در انتخابات را به معنای حمایت از نظام ـ بخوانید تمکین از رهبر ـ می داند تنها به این دلیل است که تقلای برخی چهره های شاخص اصلاحات و اصرار بخشی از اپوزیسیون بر حضور در انتخابات، خیال او را آسوده کرده و لذا او در آخرین روزهای پیش از نمایش انتخاباتی، به فکر مصادره حضور اصلاح طلبان و مخالفان افتاده است.» به آن دوست گفتم: «خامنه ای به دروغ از حماسه سیاسی سخن گفت و هدف او فقط کشاندن مردم به صف های انتخاباتی بود. او آشکارا مشاهده کرد که هیچیک از رفتارهای خودخواهانه اش در حذف چهره هایی که می توانستند مورد اعتماد مردم باشند موجب کناره گیری اصلاح طلبان حکومتی از این نمایش نشده و حتی شاهد آنست که رفسنجانی و خاتمی وبرخی افراد دیگر، بیش از خود او برای تحقق حماسه سیاسی، تقلا می کنند. پس حق دارد به مصادره زود هنگام حضور احتمالی مردم در انتخابات بیندیشد.» اما ظاهراً ارزیابی های نهایی و بررسی های پایانی توسط نهادهای اطلاعاتی وامنیتی، خامنه ای را از خواب بیدار کرده و به این نتیجه رسانده که تلاش برخی چهره های موجه برای کشاندن مردم به عرصه انتخابات نمی تواند موجب ایجاد موج انتخاباتی در کشورشود. لذا شخصاً به میدان آمده و با عقب نشینی از اظهار نظر خودخواهانه چند روز قبل، تلاش جدیدی را برای جلب مشارکت عمومی آغاز کرده است والبته این تلاش می تواند از سایر اقدامات او مؤثر تر باشد. تردیدی ندارم که فردای برگزاری نمایش انتخاباتی، رهبر خود خواه جمهوری اسلامی بار دیگر ادعای گزاف خود را مطرح خواهد کرد و البته آن روز در طرح مجدد ادعای خود- رأی به هر کاندیدا = حمایت از جمهوری اسلامی ـ تنها نخواهد بود و همه کاندیداها از جمله حسن روحانی همین سخن گزاف را تکرار خواهند کرد. برای اثبات ادعای من، زمان زیادی لازم نیست اما خوب است کسانی که تصمیم به حضور در نمایش انتخابات را دارند لختی به این سخن نیز بیندیشند

اولین تقلب در انتخاب کلید خورد.

عکس زیر لیست نامزدهائی است که باید در محل شبعه اخذ رأی نصب گردد، این لیست از سوی وزارت کشو به تمام شعب فرستاده شده، عکس تعرفه ی فردا را نیز به همراه آن در اینجا گذاشتم تا جای شکی برای کسی باقی نماند؛ همانگونه که مشاهده می شود تنها اسم علامعلی حداد عادل خط زده شده و "نام محمد رضا عارف فرزند میرزا احمد" همچنان در لیست افرادی است که می شود به آنان رأی داد؛ به افراد کنار صندوق گفته شده که اجازه ی خط زدن آن را ندارند تا این شبهه در رأی دهنده ایجاد شود که او کناره گیری نکرده است، شاید این حیله در میان افراد آگاه کارائی نداشته باشد اما عقینا باعث افزایش رأی باطله به زیان روحانی تمام خواهد شد:پس از انتشار وسیع عکس بالا، امروز صبح وزارت کشور لیست جدید نامزدها که تنها شامل 6 نفر است را به کلیه شعب اعلام کرد که اسم عارف و حداد عادل در آن نیست، در مورد عکس بالا زیاد نمی توانم توضیح بدهم و بنابه اخباری که من دارم همین اطلاع رسانی بود که باعث شد امروز صبح لیست را کاملا عوض کنند. لیست را عوض کردند تا بیش از این رسوا نشوند، ولی با پخش تعرفه 12 ساعت پیش از آغاز رأی گیری چه می کنند؟! (شماره سریال تعرفه جهت حفظ امنیت منبع اطلاعاتی پنهان شده)