۱۳۸۹ آذر ۱۲, جمعه
مراسم سالگرد آیتالله منتظری برگزار نمیشود، چون امنیتی وجود ندارد
بیت مرحوم آیت الله منتظری در اطلاعیهای با اشاره به ضرب و شتم و دستگیری برخی از شرکتکنندگان در مراسم تشییع و چهلم این مرجع فقید، اعلام کرد که امسال مراسم سالگرد ایشان به علت نبود امنیت و نگرانی از تکرار حوادث سال گذشته، برگزار نمیشود.
به گزارش کلمه، در این اطلاعیه با اشاره به اینکه حتی در زمان شاه هم بیت مراجع تقلید تا حدودی حرمت داشت و پناهگاه خانواده زندانیان سیاسی بود، از اینکه در دوره جمهوری اسلامی، حریم امنی وجود ندارد و حتی برای برگزاری مجلس ترحیم مرجع تقلیدی که خود از بنیانگذاران این نظام بوده است، نیز امنیتی وجود ندارد، انتقاد شده است
حکم اعدام یوسف ندرخانی ، کشیش کلیسای ایران

جامعه بین الملل از شنیدن چنین حکمی برآشفته شد، اما سوال من اینجاست که چطور افرادی که ادعا میکنند روحانی هستند و با عالم بالا ارتباط دارند میتوانند چنین حکمی را صادر کنند؟
آیا خودشان باعث این مسئله نیستند که جوانان و مردم از پوشش دینی آنها متنفر شده باشند؟
جهانیان به وقایع ایران به دقت مینگرند و کسی نسبت به این احکام و نقض حقوق بشر در ایران بی تفاوت نیست و نخواهد بود
دوازده مورد اعدام در آبان ماه و ۱۷۰ مورد اجرای حکم اعدام در هشت ماه اول سال ۱۳۸۹

به گزارش رهانا، سامانه خبری خانه حقوق بشر ایران، زندانی به نام فرید بغلانی به اتهام قتل ۱۵ زن و دختر و یک بسر بچه در بازی زمانی سال ۸۴ تا ۸۷ اعدام شد تا بار دیگر یکی از دلائل مخالفان حکم اعدام مبنی بر عدم تناسب مجازات اعدام با جرم صورت گرفته نموم بیشتری داشته باشد.
همچنین یک نفر نیز در در زندان مرکزی اصفهان به اتهام تجاوز به عنف که یکی دیگر از دلائل عمده اجرای حکم اعدام در ایران است، پای چوبهی دار رفت.
بدین ترتیب و بر اساس گزارشهای رسمی و موجود که در سامانهی خبر خانه حقوق بشر ایران، رهانا منتشر شده است، از ابتدای سال جاری تا پایان آبان ماه دست کم ۱۷۰ نفر در ایران اعدام شدهاند تا جمهوری اسلامی همچنان یکی از کشورهایی باشد که دارای بیشترین اجرای حکم اعدام است.
در همین حال و در ماههای اخیر گزارشهای متعددی مبنی بر اعدام مخفیانه زندانیان از زندانهای مختلف کشور به ویژه زندان وکیلآباد مشهد گزارش شده است که منابع رسمی و قوه قضاییه در مورد آنها سکوت کردهاند. با توجه به آمار بالای اجرای حکم اعدام و نگهداری هزاران زندانی زیر حکم اعدام در زندان این مسائل با نگرانی از سوی خانه حقوق بشر ایران دنبال میشود.
خانه حقوق بشر ایران از قوه قضاییه میخواهد که هر چه زودتر اجرای احکام اعدام در ایران را متوقف کرده و به این مساله جنبه قانونی ببخشد. همچنین خانه حقوق بشر خواهان پاسخگویی قوه قضاییه در مورد اعدامهای مخفیانه و اعلام نشده در زندانهای مختلف، به ویژه زندان وکیلآباد مشهد است.
بر پایه گزارش خانه حقوق بشر ایران در فروردین ماه ۱۳۸۹ اجرای حکم اعدام ۲۶ مورد بوده است.
بر پایه گزارش خانه حقوق بشر ایران در اردیبهشت ماه ۱۳۸۹ اجرای حکم اعدام ۱۸ مورد بوده است.
بر پایه گزارش خرداد ماه خانه حقوق بشر ایران در خرداد ماه ۱۳۸۹ اجرای حکم اعدام ۴۰ مورد بوده است.
بر پایه گزارش خانه حقوق بشر ایران در تیر ماه ۱۳۸۹ اجرای حکم اعدام ۱۹ مورد بوده است.
بر پایه گزارش خانه حقوق بشر ایران در مرداد ماه ۱۳۸۹ اجرای حکم اعدام ۲۱ مورد بوده است.
بر پایه گزارش خانه حقوق بشر ایران در شهریور ماه ۱۳۸۹ اجرای حکم اعدام ۱۱ مورد بوده است.
بر پایه گزارش خانه حقوق بشر ایران در مهر ماه ۱۳۸۹ اجرای حکم اعدام ۲۴ مورد بوده است
مسئول محترم سیاست خارجی اتحادیه اروپا

اعدام شهلا جاهد، وضعیت بد زندانیان سیاسی و نقض حقوق قانونی آنها به ویژه حسین رونقی ملکی که به تازه از مسائلی است که سازمان عدالت برای ایران در طی نامهای به کاترین اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا نسبت به آن ابراز نگرانی کرده و خواستار «برداشتن گامهای محکم تر و موثرتری» نسبت به آن کرده است.
حسین رونقی ملکی وبلاگنویس ایرانی در طی روزهای گذشته با تایید حکم ۱۵ سال زندان خود روبهرو شده است. این وبلاگنویس مدت ۱۱ ماه است که در بند ۲ الف زندان اوین در بازداشت به سر میبرد و از ملاقات با خانوادهی خود نیز محروم است.
متن این نامه سازمان عدالت برای ایران که به امضای دبیر آن، شادی صدر وکیل و فعال حقوق زنان رسیده در اختیار خبرگزاری رهانا قرار گرفته به شرح زیر است:
سرکار خانم کاترین اشتون
مسئول محترم سیاست خارجی اتحادیه اروپا
مسئول محترم سیاست خارجی اتحادیه اروپا
دور تازه مذاکرات جمهوری اسلامی با گروه کشورهای پنج به علاوه یک در حالی آغاز می شود که وضعیت حقوق بشر در تمامی حوزه ها در ایران، روز به روز وخامت بیشتری به خود می گیرد.سرکار عالی در ماههای اخیر چندین بار به نمایندگی از اتحادیه اروپا نسبت به نقض شدید حقوق بشر در ایران ابراز نگرانی کرده اید:
در آخرین بیانیه تان، ضمن ابراز نگرانی از وضعیت سکینه محمدی آشتیانی، به دولت ایران، تعهداتی را که راجع به مجازات اعدام در طی بررسی دوره ای وضعیت حقوق بشر در شورای حقوق بشر سازمان ملل پذیرفته است یادآوری کرده اید .
همچنین شما در بیانیه ها و نامه های متعدد، نقض حقوق شهروندان، به خصوص در جریان سرکوب شدید اعتراضات پس از انتخابات را که همراه با نقض شدید آزادی بیان، آزادی تجمعات، حق برخورداری از محاکمه منصفانه و نیز برخورداری از جریان آزاد اطلاعات و ارتباطات بوده است را محکوم کرده اید.
سرکار عالی به نمایندگی از اتحادیه اروپا نسبت به صدور و اجرای احکام اعدام برای زندانیان سیاسی، نوجوانان و اقلیتهای قومی و نیز نقض حقوق رهبران و فعالان اپوزیسیون و همچنین نقض گسترده و وسیع حقوق زنان و حقوق اقلیتهای مذهبی ابراز نگرانی کرده اید.
به علاوه در سالگرد اعتراضات پس از انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۹ ، اتحادیه اروپا در بیانیه مشترکی با ایالات متحده آمریکا ضمن محکوم کردن تداوم نقض حقوق بشر در ایران از انتخابات ۲۲ خرداد به این سو، بازداشتهای گسترده، دادگاههای نمایشی، تهدید به اعدام معترضان، آزار و اذیت اعضای خانواده بازداشت شدگان و تداوم عدم برخورداری شهروندان از حق تجمعات مسالمت آمیز را خلاف موازین حقوق بشر دانسته و از دولت ایران خواسته است که کسانی که مرتکب نقض حقوق بشر شده اند، پاسخگوی اعمال خود شوند.
با این همه، به نظر می رسد که این اقدامات و سایر اقدامات غیر رسمی یا غیر علنی اتحادیه اروپا در بهبود وضعیت حقوق بشر در ایران تاثیر چندانی نداشته است و برداشتن گامهای محکم تر و موثرتری لازم است. درست در صبح روزی که این نامه نوشته می شود، حکم قطعی ۱۵ سال حبس به حسین رونقی ملکی، وبلاگ نویس و دانشجوی ۲۵ ساله که از یک سال پیش در بازداشت به سر می برد ابلاغ شد. این حبس طولانی مدت، تنها به این دلیل است که او برای دسترسی آزادانه شهروندان به اینترنت و ساختن راههای مبتکرانه برای عبور از فیلترینگ حکومتی تلاش می کرده است. همچنین درست در نخستین ساعات صبح همین روز، شهلا جاهد، یک متهم به قتل، در حالی که ابهامات جدی در مورد دلایل اتهام و همینطور اسناد و شواهد فراوان مبنی بر نقض اصول محاکمه منصفانه در پرونده وی وجود داشت، در زندان اوین به دار آویخته شد.
سازمان “عدالت برای ایران”، همصدا با بسیاری از فعالان جامعه مدنی ایران، همانگونه که قبلا در ملاقاتهای متعدد با مقامات مختلف اتحادیه اروپا، مطرح کرده است، یک بار دیگر از شما درخواست می کند که موضوع حقوق بشر را به عنوان یک اولویت طراز اول، در گفت و گوهای آتی خود با مقامات جمهوری اسلامی بگنجانید. در عین حال، از آنجایی که به نظر می رسد اتخاذ اقدامات جدی و موثرتر برای توقف نقض حقوق بشر در ایران لازم باشد، “عدالت برای ایران” از اتحادیه اروپا درخواست دارد که تحریم های حقوق بشری، شامل ممنوعیت ورود ناقضان حقوق بشر به کشورهای عضو اتحادیه اروپا و همچنین بلوکه کردن دارایی های آنان را، نظیر آنچه در مورد کشور برمه به اجرا در آورده است، در مورد جمهوری اسلامی وضع و اجرا نماید.تنها از این طریق است که ناقضان حقوق بشر در ایران، پیام روشنی را از کشورهای اروپایی دریافت خواهند کرد مبنی بر اینکه جامعه جهانی در مقابل اعمال آنان سکوت نخواهد کرد و اجازه نخواهد داد در فقدان یک قوه قضاییه مستقل، ناقضان حقوق بشر در ایران همچنان از مصونیت برخوردار باشند وپاسخگوی اقدامات خود نباشند.
سرکار عالی در اطلاعیه ای به مناسبت سالگرد انتخابات ریاست جمهوری، ضمن اینکه موارد نقض حقوق بشر را خاطر نشان ساختید، به مردم ایران اطمینان دادید که فراموششان نخواهید کرد. هفته آینده، شما به نمایندگی از اتحادیه اروپا با نمایندگان جمهوری اسلامی ایران در ژنو بر سر میز مذاکره خواهید نشست. مردم ایران بی صبرانه منتظرند تا ببینند که شما، همانگونه که وعده داده بودید، آنها را فراموش نکرده اید!
با احترام
شادی صدر
از طرف “عدالت برای ایران”
شادی صدر
از طرف “عدالت برای ایران”
فراخوان های دانشجویی به مناسبت شانزده آذر
بیانیه ی انجمن اسلامی دانشجویان دموکراسیخواه دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران
حاکمان پیشین روزی بر دانشجویان آتش گشودند و گمان می بردند با سرکوب هر چه تمامتر می توان خاک مرده بر دانشگاه پراکند و سکوت و اختناق بر آن مسلط نمود، غافل از اینکه بر شعله ی ایستادگی و خشم دانشجو افزودند و چهره ی کریه خود را بیش از پیش بر همگان عیان نمودند. مبارزات و تلاش های بی وقفه ی دانشجویان آگاه و بیدار سرزمینمان در تمام آن سالها تداوم یافت و خواستههای بر حق آزادیخواهانه و انسانگرایانه ی ملت ایران به عنوان تابلوی آمال و آرزوهای جنبش دانشجویی با تاکتیکها و استراتژیهای خیزش ملی مردم ایران همنوا شد و بساط دستگاه استبدادی را در هم پیچید. خط استبداد اما راه خود را دنبال کرد و گرداب هولناک دیکتاتوری، خودپرستی و ظلم در پی اشتباهات سیاستمداران ناآگاه و هجمه ی غوغاییان و نامردمی و مکاری تمامیتخواهان همچنان پابرجا ماند؛ تصفیههای گسترده ی استاد و دانشجو و عناوین درسی، هجوم مغولوار به خوابگاه دانشجویان در تاخت و تازهای شبانه ی عمال حکومت، محروم نمودن دانشجویان پر افتخار و آزادیخواه از ادامه تحصیل، بازداشت معترضان به چنین وضعیت ناعادلانهای و رد و تخفیف علوم انسانی که به حق خود چیزی از آن درنیافته بودند، روندی معمول گردیده و هر روز زخمی بر پیکر استوار دانشجویان ایرانی و البته میخی بر تابوت استبداد و خودکامگی خود میکوبد.
دانشجو به عنوان قشر همیشه بیدار هیچگاه از پای ننشسته، مطالبات خود را پیش رو نهاده و با تکیه بر آن، خواستههای بحق خود را از تمام ارکان هر چند پوسیده نظام حاکم جویا میشود و بر آن پای میفشرد و به آگاهسازی سایر اقشار جامعه میپردازد. این جنبش و جوشش فرحبخش همواره در معرض تیغ تیز جباریت قرار گرفته و اما همچنان سختجانانه بر پویایی خود و استحکام و مدوامتش اصرار دارد. چنین است که حرکتهای دانشجویی آزادیخواهانه و تحولطلبانه حتی اگر تحت فشار قرار گیرد و بر اثر ضربات سخت و سهمگین حاکمیت توان عینی و عملی کمتری جهت پیشبرد خواستهها و مطالبات برحقش داشته باشد، در موقعیتهای مناسب و فرصتهای استثنایی راه خود را باز مییابد و چون رودی روان به جوشش و حرکت میافتد.
با کودتای انتخاباتی سال گذشته برگی دیگر از دفتر آزادی و دموکراسیخواهی ملت ایران و جهالت و جباریت حاکمان کوتهبین ورق خورد و این بار تمام آنانی که تیغ استبداد بر سر آنان سنگینی میکرد قامت راست نمودند و آزادی و دموکراسی را با صدایی رساتر از همیشه فریاد زدند. دانشجویان در این میان در کنار دیگر اقشار ملت ایران در صف اول مبارزه علیه این خودکامگی قرار گرفتند و شهادت سهرابها و نداها آنان را از ادامه راهشان باز نداشت و صدایشان حتی در محبس تمامیت خواهان به شیوایی تمام شنیده می شود و اکنون نیز بیش از هشتاد تن از یارانمان به زندانهای طولانی مدت و بازداشتهای وحشیانه و غیرقانونی گرفتار آمدهاند و چه آزاد مردانی نیز هستند که در میانه ی غوغای ظلم و استبداد مظلومانه و در سکوتی پر صدا به استقامت تمام دربندند.
چه شده که ما اینچنین سخت و سهمگین آسیب میبینیم و بر روح و جانمان ضربه میزنند؟ چه شده که حتی اینچنین ضرباتی هم نمیتواند از هم بگسلدمان و تکهتکهمان کند؟ و چه چیزی در اعماق وجودمان و در آینه ی آمال و آرزوهایمان نشسته که چنین راهی را باید بپیماییم؟ حقیقت این است که این ملت و این دانشجویان چیزی بیش از حقوق طبیعی خود را نخواسته و تا برآورده شدن آنها هم از پای نخواهد نشست؛ حتی اگر اختناق و جباریت چند صباحی امکان عملی تغییر معادلات قدرت در جامعه و سیاست را از یدمان بیرون کشد. حقیقت این است که ما به دنبال کسب حق طبیعیمان در حفظ جانمان هستیم، جانی که میخواهیم آزاد باشد، امکان انتخاب داشته باشد، بتواند بر اساس گفتار و کردار و پندار شخصی خود انسانها به پیش رود، امکان تعیین شرایط زندگی شخصی و عمومی خود را داشته باشد، بتواند تعیین کند چه بپوشد، چه بگوید، با چه کسی باشد، بر چه طریقی رفتار کند، چه ببیند، چه بخواهد و چگونه مسیری را در پیش گیرد.
ملت ایران و جنبش دانشجویی برآمده از بطن مردمان کوچه و بازار میخواهد که مسئولان حکومتی را آزادانه برگزیند، کسی و اقلیتی و دار و دستهای نشسته در کمین نتواند سرنوشتش را به دلخواه خود رقم زند، دار و دستههای مافیایی منابع طبیعی و ثروت ملیش را به یغما نبرند، اقتصادش بر اساس نابخردی، لجبازی، منفعتطلبی و حیلهگری مسئولانش به باد فنا نرود، حلقه ی تنگ افکار و اندیشهها و تمایلات و هوسهای بنیادگرایانه و پوسیده ی مشتی از دنیا بیخبر بر جان و روحش فشار نیاورد، دانشگاهش مکانی برای تبادل آزادی آرای علمی باشد، دانشجویی که پس از چندین سال تلاش و دانشاندوزی از دانشگاه به محیط جامعه قدم میگذارد در کار و زندگی خود نماند، بتواند آبرومندانه و بر اساس مدار پیشرفت و ترقی زندگی آیندهاش را بسازد، بتواند در کار گروهی و تعیین سرنوشت خود و فعالیت مدنی و اجتماعی با یاران و همراهانش همکاری کند و تجربه بورزد و یاد بگیرد و پیشرفت کند و چیزها را بسازد و شرایط را رقم زند.
این ها همه گوشهای از خواستههای برحق ملت ایران و فرزندان این ملت در پهنه ی دانشگاههای کشور است. خواستههایی که همواره توسط مسئولان جبار نادیده گرفته شده و سرکوب شده است. سرکوبی که اینک نماد آن، سه شهید اهوراییمان در ۱۶ آذر هستند. شانزده آذری که نماد ایستادگی و همراهی دانشجویان با یکدیگر است، نمادی برای با هم بودن، با هم ارتباط داشتن، با هم جمع شدن، با هم مشتها را برای پیشرفت و آزادی گره کردن، با هم نشان دادن قدرت و توانمان(چه در اذهانمان و چه در محیط عملی زندگیمان) و... .
انجمن اسلامی دانشجویان دموکراسیخواه دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران امیدوار است در افت و خیزهای روند آزادی خواهی و حرکت به جلوی ملت ایران هر چه زودتر به نقطه و گرهگاه های وصل و نشاط و تحرک برسیم و بتوانیم بار دیگر خودمان بر سرنوشت خودمان حاکم باشیم. همچنین امیدواریم ۱۶ آذر امسال شاهد حضور پر شکوه دانشجویان آگاه در صحنه ی مطالبات بر حقمان باشیم و مسئولان و حاکمان نیز هوس به خاک و خون کشیدن فرزندان ملت را از خود به دور کنند
حاکمان پیشین روزی بر دانشجویان آتش گشودند و گمان می بردند با سرکوب هر چه تمامتر می توان خاک مرده بر دانشگاه پراکند و سکوت و اختناق بر آن مسلط نمود، غافل از اینکه بر شعله ی ایستادگی و خشم دانشجو افزودند و چهره ی کریه خود را بیش از پیش بر همگان عیان نمودند. مبارزات و تلاش های بی وقفه ی دانشجویان آگاه و بیدار سرزمینمان در تمام آن سالها تداوم یافت و خواستههای بر حق آزادیخواهانه و انسانگرایانه ی ملت ایران به عنوان تابلوی آمال و آرزوهای جنبش دانشجویی با تاکتیکها و استراتژیهای خیزش ملی مردم ایران همنوا شد و بساط دستگاه استبدادی را در هم پیچید. خط استبداد اما راه خود را دنبال کرد و گرداب هولناک دیکتاتوری، خودپرستی و ظلم در پی اشتباهات سیاستمداران ناآگاه و هجمه ی غوغاییان و نامردمی و مکاری تمامیتخواهان همچنان پابرجا ماند؛ تصفیههای گسترده ی استاد و دانشجو و عناوین درسی، هجوم مغولوار به خوابگاه دانشجویان در تاخت و تازهای شبانه ی عمال حکومت، محروم نمودن دانشجویان پر افتخار و آزادیخواه از ادامه تحصیل، بازداشت معترضان به چنین وضعیت ناعادلانهای و رد و تخفیف علوم انسانی که به حق خود چیزی از آن درنیافته بودند، روندی معمول گردیده و هر روز زخمی بر پیکر استوار دانشجویان ایرانی و البته میخی بر تابوت استبداد و خودکامگی خود میکوبد.
دانشجو به عنوان قشر همیشه بیدار هیچگاه از پای ننشسته، مطالبات خود را پیش رو نهاده و با تکیه بر آن، خواستههای بحق خود را از تمام ارکان هر چند پوسیده نظام حاکم جویا میشود و بر آن پای میفشرد و به آگاهسازی سایر اقشار جامعه میپردازد. این جنبش و جوشش فرحبخش همواره در معرض تیغ تیز جباریت قرار گرفته و اما همچنان سختجانانه بر پویایی خود و استحکام و مدوامتش اصرار دارد. چنین است که حرکتهای دانشجویی آزادیخواهانه و تحولطلبانه حتی اگر تحت فشار قرار گیرد و بر اثر ضربات سخت و سهمگین حاکمیت توان عینی و عملی کمتری جهت پیشبرد خواستهها و مطالبات برحقش داشته باشد، در موقعیتهای مناسب و فرصتهای استثنایی راه خود را باز مییابد و چون رودی روان به جوشش و حرکت میافتد.
با کودتای انتخاباتی سال گذشته برگی دیگر از دفتر آزادی و دموکراسیخواهی ملت ایران و جهالت و جباریت حاکمان کوتهبین ورق خورد و این بار تمام آنانی که تیغ استبداد بر سر آنان سنگینی میکرد قامت راست نمودند و آزادی و دموکراسی را با صدایی رساتر از همیشه فریاد زدند. دانشجویان در این میان در کنار دیگر اقشار ملت ایران در صف اول مبارزه علیه این خودکامگی قرار گرفتند و شهادت سهرابها و نداها آنان را از ادامه راهشان باز نداشت و صدایشان حتی در محبس تمامیت خواهان به شیوایی تمام شنیده می شود و اکنون نیز بیش از هشتاد تن از یارانمان به زندانهای طولانی مدت و بازداشتهای وحشیانه و غیرقانونی گرفتار آمدهاند و چه آزاد مردانی نیز هستند که در میانه ی غوغای ظلم و استبداد مظلومانه و در سکوتی پر صدا به استقامت تمام دربندند.
چه شده که ما اینچنین سخت و سهمگین آسیب میبینیم و بر روح و جانمان ضربه میزنند؟ چه شده که حتی اینچنین ضرباتی هم نمیتواند از هم بگسلدمان و تکهتکهمان کند؟ و چه چیزی در اعماق وجودمان و در آینه ی آمال و آرزوهایمان نشسته که چنین راهی را باید بپیماییم؟ حقیقت این است که این ملت و این دانشجویان چیزی بیش از حقوق طبیعی خود را نخواسته و تا برآورده شدن آنها هم از پای نخواهد نشست؛ حتی اگر اختناق و جباریت چند صباحی امکان عملی تغییر معادلات قدرت در جامعه و سیاست را از یدمان بیرون کشد. حقیقت این است که ما به دنبال کسب حق طبیعیمان در حفظ جانمان هستیم، جانی که میخواهیم آزاد باشد، امکان انتخاب داشته باشد، بتواند بر اساس گفتار و کردار و پندار شخصی خود انسانها به پیش رود، امکان تعیین شرایط زندگی شخصی و عمومی خود را داشته باشد، بتواند تعیین کند چه بپوشد، چه بگوید، با چه کسی باشد، بر چه طریقی رفتار کند، چه ببیند، چه بخواهد و چگونه مسیری را در پیش گیرد.
ملت ایران و جنبش دانشجویی برآمده از بطن مردمان کوچه و بازار میخواهد که مسئولان حکومتی را آزادانه برگزیند، کسی و اقلیتی و دار و دستهای نشسته در کمین نتواند سرنوشتش را به دلخواه خود رقم زند، دار و دستههای مافیایی منابع طبیعی و ثروت ملیش را به یغما نبرند، اقتصادش بر اساس نابخردی، لجبازی، منفعتطلبی و حیلهگری مسئولانش به باد فنا نرود، حلقه ی تنگ افکار و اندیشهها و تمایلات و هوسهای بنیادگرایانه و پوسیده ی مشتی از دنیا بیخبر بر جان و روحش فشار نیاورد، دانشگاهش مکانی برای تبادل آزادی آرای علمی باشد، دانشجویی که پس از چندین سال تلاش و دانشاندوزی از دانشگاه به محیط جامعه قدم میگذارد در کار و زندگی خود نماند، بتواند آبرومندانه و بر اساس مدار پیشرفت و ترقی زندگی آیندهاش را بسازد، بتواند در کار گروهی و تعیین سرنوشت خود و فعالیت مدنی و اجتماعی با یاران و همراهانش همکاری کند و تجربه بورزد و یاد بگیرد و پیشرفت کند و چیزها را بسازد و شرایط را رقم زند.
این ها همه گوشهای از خواستههای برحق ملت ایران و فرزندان این ملت در پهنه ی دانشگاههای کشور است. خواستههایی که همواره توسط مسئولان جبار نادیده گرفته شده و سرکوب شده است. سرکوبی که اینک نماد آن، سه شهید اهوراییمان در ۱۶ آذر هستند. شانزده آذری که نماد ایستادگی و همراهی دانشجویان با یکدیگر است، نمادی برای با هم بودن، با هم ارتباط داشتن، با هم جمع شدن، با هم مشتها را برای پیشرفت و آزادی گره کردن، با هم نشان دادن قدرت و توانمان(چه در اذهانمان و چه در محیط عملی زندگیمان) و... .
انجمن اسلامی دانشجویان دموکراسیخواه دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران امیدوار است در افت و خیزهای روند آزادی خواهی و حرکت به جلوی ملت ایران هر چه زودتر به نقطه و گرهگاه های وصل و نشاط و تحرک برسیم و بتوانیم بار دیگر خودمان بر سرنوشت خودمان حاکم باشیم. همچنین امیدواریم ۱۶ آذر امسال شاهد حضور پر شکوه دانشجویان آگاه در صحنه ی مطالبات بر حقمان باشیم و مسئولان و حاکمان نیز هوس به خاک و خون کشیدن فرزندان ملت را از خود به دور کنند
بزرگداشت روز جهانی حقوق بشر با سخنرانی باربارا لوخبيلر، محمد مصطفايی و مهران براتی
دوسلدورف (آلمان): بزرگداشت روز جهانی حقوق بشر با سخنرانی باربارا لوخبيلر، محمد مصطفايی و مهران براتی، ۱۱ دسامبر
به مناسبت شصت و دومين سالروز تصويب اعلاميه جهانی حقوق بشر گردهم می آئيم، اين ميثاق جهانی و همگانی بشريت را ارج می گزاريم و مسئله نقض مستمر و سيستماتيک حقوق بشر در ايران و چگونگی تلاش فعالان حقوق بشر و جامعه جهانی برای تثبيت و تحکيم رعايت حقوق بشر در ايران را بررسی می کنيم
پخش پوستر یاران در بندِ دانشگاه علامه در آستانه ۱۶ آذر
به گزارش دانشجو نیوز، در روزهای اخیر دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی با پخش تراکت هایی که تصویر سه دانشجوی در بند این دانشگاه بر روی آنها نقش بسته به استقبال روز دانشجو رفته اند. فعالیت ها در دانشگاه های کشور در آستانه ۱۶ آذر و طی روز های اخیر در حالی افزایش می یابد که تقریبا در تمام دانشگاه های بزرگ فضایی امنیتی حاکم است.
پیش از این دانشجویان دانشگاه های تهران، علم و صنعت، پلی تکنیک، فردوسی مشهد، خواجه نصیر، بین المللی قزوین، شهرکرد، آزاد علوم تحقیقات و … با انجام فعالیت های همچون توزیع عکس دانشجویان زندانی، فراخوان برای بزرگداشت روز دانشجو و همچین در برخی از دانشگاه ها پخش نشریات تک صفحه ای مانند "دانشجو" ، "کلمه" و "اعتماد ملی" به استقبال روز دانشجو رفته اند. گفتنی است که در برخی از دانشگاه ها نیز دانشجویان اقدام به دیوار نویسی کرده اند.
به نظر میرسد که فعالیت های دانشجویان در فضایی کاملا بسته و جو سرکوب موجود در کشور، نشان دهنده پویایی و دینامیک جنبش نوین دانشجویی در ایران است
پیش از این دانشجویان دانشگاه های تهران، علم و صنعت، پلی تکنیک، فردوسی مشهد، خواجه نصیر، بین المللی قزوین، شهرکرد، آزاد علوم تحقیقات و … با انجام فعالیت های همچون توزیع عکس دانشجویان زندانی، فراخوان برای بزرگداشت روز دانشجو و همچین در برخی از دانشگاه ها پخش نشریات تک صفحه ای مانند "دانشجو" ، "کلمه" و "اعتماد ملی" به استقبال روز دانشجو رفته اند. گفتنی است که در برخی از دانشگاه ها نیز دانشجویان اقدام به دیوار نویسی کرده اند.
به نظر میرسد که فعالیت های دانشجویان در فضایی کاملا بسته و جو سرکوب موجود در کشور، نشان دهنده پویایی و دینامیک جنبش نوین دانشجویی در ایران است
خطرجدی صدور حکم اعدام برای زندانی سیاسی زهرا بهرامی
خانم زهرا بهرامی پس از نزدیک به 1 سال بلاتکلیفی در زندان که بیش از 9 ماه آن را در بند 209 زندان اوین در بازداشت بسر برد.قرار است که روز یکشنبه 14 آذر ماه بر مبنای اتهامات زیر توسط صلواتی مورد محاکمه قرار گیرد ؛محاربه،عضو انجمن پادشاهی،تبلیغ علیه نظام،اقدام علیه امنیت و همچنین داشتن مواد مخدر در منزل می باشد.
بنابه گفتۀ خانواده اش به احتمال زیاد خانم بهرامی توسط صلواتی محکوم به اعدام خواهد شد.
خانم بهرامی اتهامات نسبت داده شده را رد می کند و به عباس جعفری دولت آبادی دادستان تهران و وکیل هلندی خود هم این موضوع را اعلام کرده است.
او در حال حاضر در بند متادون زندان اوین همراه با سایر زندانیان سیاسی زن در بازداشت بسر می برد.خانم بهرمی سال گذشت جهت دیدار با فرزندش به ایران مسافرت کرد و در اعتراضات گسترده مردم ایران در روز عاشور شرکت کرد که توسط مامورین وزارت اطلاعات دستگیر و ابتدا به زندان گوهردشت کرج و سپس به بند 209 زندان اوین منتقل شد. او در اثر شکنجه های جسمی و روحی وادار به اعترافات تلویزیونی علیه خود شد که از تلویزیون دولتی پخش گردید
بنابه گفتۀ خانواده اش به احتمال زیاد خانم بهرامی توسط صلواتی محکوم به اعدام خواهد شد.
خانم بهرامی اتهامات نسبت داده شده را رد می کند و به عباس جعفری دولت آبادی دادستان تهران و وکیل هلندی خود هم این موضوع را اعلام کرده است.
او در حال حاضر در بند متادون زندان اوین همراه با سایر زندانیان سیاسی زن در بازداشت بسر می برد.خانم بهرمی سال گذشت جهت دیدار با فرزندش به ایران مسافرت کرد و در اعتراضات گسترده مردم ایران در روز عاشور شرکت کرد که توسط مامورین وزارت اطلاعات دستگیر و ابتدا به زندان گوهردشت کرج و سپس به بند 209 زندان اوین منتقل شد. او در اثر شکنجه های جسمی و روحی وادار به اعترافات تلویزیونی علیه خود شد که از تلویزیون دولتی پخش گردید
نامه زندانيان سياسی به هاشمی رفسنجانی: محاکمه ما غيرقانونی و تسويه حساب سياسی است

اگر در ایران کسی با چاقو به شما حمله کرد چه باید بکنید
این مطلب طنز نیست. اگر کسی با چاقو به شما حمله کرد بهترین کار این است که بگویید ” به امام فحش می دی؟؟!!” آن وقت پلیس سر می رسد و طرف را دست گیر می کند و شما جان سالم به سر می برید
اشتراک در:
پستها (Atom)