با وجود پایمال شدن گسترده و مستمر ابتدایی ترین حقوق انسانی در ایران
تحت حاکمیت جمهوری اسلامی و ارتکاب بی سابقه ترین جنایات علیه بشریت
توسط این رژیم، هنوز واکنش و توجه جهانی به این بحران بواسطه مباحث مربوط
به بحران هستهای ایران در حاشیه مانده ومحکومیت جنایات رژیم از مجمع عمومی
سازمان ملل فراتر نرفته است. در قبال ماجراجویی های اتمی جمهوری اسلامی
علاوه بر دهها بیانیه، تحریمهای وسیع، و فشار عظیم دنیا تا کنون چهار
قطعنامه الزام آور در شورای امنیت سازمان ملل به تصویب رسیده؛ با اینحال
همه ساله وزارت خارجه آمریکا و سازمان عفو بین الملل فهرست بلندی از
رکوردشکنی رژیم ایران در اعدام و شکنجه شهروندان منتشر میکند .
گزارش ۲۰۱۲ این دو مرکز نیز نشان از بحرانی تر شدن فاجعه نقض حقوق بشر در ایران دارد. آنچه اپوزسیون و مخالفان و فعالان حقوق بشری در این سالها به آن تاکید دارند این است که اگر دنیای متمدن برای بردن پرونده جنایات رژیم به شورای امنیت تلاش میکرد و گامهای جدی برای استقرار دمکراسی در ایران برمی داشت شاید اکنون حل بحران هستهای نیز تا این حد به درازا نمیکشید و پیچیده نمی شد. چرا که تنها در یک ایران آزاد و دموکراتیک است که میتوان به رعایت قوانین بین المللی امیدوار بود.
گزارش ۲۰۱۲ این دو مرکز نیز نشان از بحرانی تر شدن فاجعه نقض حقوق بشر در ایران دارد. آنچه اپوزسیون و مخالفان و فعالان حقوق بشری در این سالها به آن تاکید دارند این است که اگر دنیای متمدن برای بردن پرونده جنایات رژیم به شورای امنیت تلاش میکرد و گامهای جدی برای استقرار دمکراسی در ایران برمی داشت شاید اکنون حل بحران هستهای نیز تا این حد به درازا نمیکشید و پیچیده نمی شد. چرا که تنها در یک ایران آزاد و دموکراتیک است که میتوان به رعایت قوانین بین المللی امیدوار بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر