این فعال حقوق بشر که از بیماری حاد عصبی رنج می برد در نامه خود از زندان
زنجان می نویسد: «نوشتن برایم آسان نیست اما می گویم و می نویسم تا شاید
دیگر برای هیچ طفلی تکرار نگردد من یک مادر دور از فرزندان و بیمارم و چنین
از مادر موسی گفتم و از درد خود ناله کردم تا بگویم " قدرت عشق مادران
برتر از هر قدرتی ست " منشا این قدرت عشق است و مهر مادری که خداوند از
رحمانیت خود برگرفت و در وجود مادران نهاد . محروم کردن کودکان ازین مهر و
رنج دادن مادران از این هجر ، گناه نابخشودنی ست . و من با هزاران امید از
چهاردیوار زندان این نامه نوشتم تا شاید به زودی زود و با لطف الهی در این
سرزمین و در هر سرزمینی دیگر در این کره ی خاکی این رنج پایان پذیرد . من
ایمان دارم روزی فراخواهد رسید هرچند اگر من نباشم که عشق حاصل از این رنج
ها آینده ای بهتر برای فرزندانم و همه ی فرزندان سرزمین ایران و حتی جهان
رقم خواهد خورد».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر