زن جوان ايرانی هستم كه ناخواسته و بدليل حاكميت اختناق مجبور به ترك وطن شده ام

من نه روزنامه نگارم و نه نويسنده "چيره دست"، بلكه يكی از انسانها و پيش از همه يكی از زنان جوان ايرانی هستم كه ناخواسته و بدليل حاكميت اختناق مجبور به ترك وطن شده ام
همين اجبارمرا واداشته كه سكوت نكنم و قلم بدست بگيرم و آنچه كه بسر مردمان جامعه ام می آيد را از ديد خودم منعكس نمايم. اينروزها اگر صفحات روزنامه ها و بويژه خبرنامه های اينترنتی را مشاهده كنيم، متوجه خواهيم شد كه بدون اغراق داغ ترين خبرهارا خود كشی يا خودسوزی، كشتن و يا فرار و خودفروشی دختران، آنهم دختران كم سن و سال تشكيل ميدهند.

دلايل اين فجايع و بويژه فرار اين جمعيت ميليونی را بسياری ازصاحبنظران، جنگ، فقر و ديگر نابسامانی ها ميدانند، ولی من با وصف اينكه تجربيات زيادی در زندگی اجتماعی ندارم، فكر می كنم دلايل ديگری و قبل از همه، بی حقوقی، اختناق سياسی، ستم جنسی و بی عدالتی عامل اصلی اين فجايع هستند.
از آغازبه قدرت رسيدن روحانيون شيعه درايران و تحميل حاكميت اسلام، قبل ازهمه زنان و حقوق آنان با معضل و مشكل جدی تبديل گرديد،