به گزارش دانمارك نيوز در گزارشی اختصاصی فاش کرد که آمریکا یک بمب اتمی خود را در شمال دانمارک گم کرده است. این اتفاق در جریان گشتهای معمول هواپیماهای مسلح به بمب اتم آمریکا در پایگاه تیول دانمارک رخ داد.پایگاه تیول در گرینلند واقع است که از استانهای خودمختار دانمارک به شمار میآید. این پایگاه هوایی در دهه 1950 و با توجه به امکان حمله هواپیماهای روسی به آمریکا ساخته شد تا آسمان منطقه را برای هر گونه تجاوز هوایی رصد نماید. بدین منظور هواپیماهای نظامی ارتش آمریکا طی ماموریتهای گشت خود، با حمل بمبهای هستهای بر فراز آسمان این منطقه پرواز میکردند.در 21 ژانویه 1968 یک فروند از این هواپیماهای غول پیکر که حامل 4 سلاح هستهای بود دچار مشکل فنی شد و سقوط کرد. بر اساس گزارشهای موجود سه عدد از بمبهای این هواپیما پس از سقوط آن به آبهای قطب شمال منفجر شدند، ولی از آنجایی که خلبانان هواپیما کلاهک های هستهای آنها را فعال نکرده بودند، کلاهکهای اتمی عمل نکردهاند. اما پس از ماهها جستجو و جمعآوری هزاران قطعه این بمبها، پنتاگون گزارش داده بود که تمامی 4 بمب این جنگنده از بین رفتهاند. اما گزارشهایی که به تازگی تحت قانون آزادی اطلاعات آمریکا از طبقه بندی خارج شدهاند فاش میکنند که بقایای بمب چهارم هرگز پیدا نشدهاند.پس از جمعآوری و بررسی قطعات به جا مانده در محل سانحه، کارشناسان پنتاگون متوجه میشوند که تنها سه بمب از بین رفتهاند. بنابر این طی عملیاتی که از دولت دانمارک مخفی نگه داشته شده بود، یک زیردریایی ارتش آمریکا منطقه را برای یافتن بمب چهارم جستجو میکند؛ اما با نزدیک شدن زمستان و یخ بستن آبهای قطب شمال، این عملیات پس از مدتی بدون موفقیت متوقف میشود.گروه جستجو معتقد بودهاند اگر آنها نتوانستهاند این سلاح را بیابند، دیگران هم نخواهند توانست ردی از آن بیابند. همچنین گزارش این تیم اظهار میدارد با توجه به حجم زیاد آب احتمالا مواد اتمی در آب حل شده و بیخطر میباشند. بدین ترتیب سرنوشت چهارمین بمب هواپیمای آمریکایی که بر فراز آبهای قطب شمال دچار سانحه شد نامعلوم مانده و به حال خود رها شده است.اگر چه تمامی افرادی که در جریان این اتفاق حضور داشتهاند، از جمله خلبانان هواپیما و رهبر تیم جستجو، اذعان داشتهاند که این بمب در آبهای گرینلند رها شده است، اما پنتاگون تاکنون از ارائه پاسخ و هر گونه واکنشی به این ماجرا سر باز زده است. فاش شدن این امر نگرانیهای زیادی را برای فعالان و کارشناسان محیط زیست و مردمی که در نزدیکی آنجا سکونت دارند، بوجود آورده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر